خودمون تو خونه خوش و خوبیم شکر خدا
اما واقعا خیلی تنها و بی کسیم
نه یه فامیل خوب
نه خانواده خوب
فامیل شوهرم ک هیچی
همش یا قهرن یا دلشون نمیاد یذره خرج کنن
میریم خونشون یه چیزی بهونه میکنن دعوا راه میندازن قبل شام بیایم بیرون
دعوتشونم میکنی انقدر فضولی میکنن تیکه میان حالت بد میشه
خانواده خودمم که مهربونن مامانم همیشه مریضه
میگه بیاین اما خودت دوروز زودتر بیا کارهارا بکن غذا درست کن
منم انقدر خونه خودم کار میکنم دیگه حوصلم نمیکشه
خاهرم ندارم
امروز دخترم میگفت مامان حوصلم سر رفته اما ما هیچ کجا نداریم بریم چراا؟!
دلم خیلی گرفت😔😔😔😔😔
کی مثل منه؟!
