عزیزم بنظرم
فقط کافیه لحن و واکنش شکایت ازش رو تغییر بدی
یعنی یه مدت فاصله بگیر از یهویی و فوری واکنش نشون دادن
با توپ پر واکنش نشون دادن
یا الان برگرده من باید حتماااااا تا ته ماجرا رو بفهمم
یه مدت فقط از ارزش و باری که بابت اون موضوع تحمل میکنی کم کن روی خودت کار کن که صبور باشم آرامش داشته باشم
کنترل داشته باشم صبر کنم صبر خیلی مهمه
نه اینکه الان آرامش و صبر و کنترل نداری نه
منظورم اینه انقدر اوکی بشی که بتونی کامل بدون حتی یه اخم صحبت کنی باهاش یا خودش بیاد صحبت کنه
اجازه آزادی عمل بهش بدی ولی صبر کنی
یعنی متوجه حساسیت تو بابت فهمیدن حقیقت یا بیشتر حرف زدن راجب موضوعی نباشه
واسه این باید خیلی روی خودت کار کنی که اون تغییر تورو بفهمه که بتونه اعتماد کنه و دیگه حواسش به این نباشه که چکار کنه تو کمتر بدونی یا ندونی ازش
بعد که به این درجه رسیدی در کمال ناباوری میبینی که خودش میاد میگه و اصلا دیگه چون اون حساسیته از جانبش رفته راحت تر برخورد میکنه و تو اطلاعاتت بابت درست و غلط کارش بیشتر میشه
دقیقا شبیه یه بچه که اگه بخوایم مامانمون نفهمه همه نوع آسمون ریسمونی میچینیم ولی وقتی میبینیم که مامانمون این بار متفاوت مارو مجاب به سازش کرده ماهم خیال راحت طی میکنیم و حتی خودمون رو لو میدیم و معذرت خواهی میکنیم و..
...
حرف مشترک هم مطمئنم بعد همین اعتماد به صحبت میاد
فقط کافیه بفهمه از سمت تو قضاوت
طرد و تنبیه نمیشه
میاد میگه بعد وقتی گفت اختیار عمل با خودته
من همین به ذهنم میرسه الان🥺برم بخونم ببینم بقیه چی گفتن
فقط تنها واسه تو نیست اینا اصلا خودتو مقصر ندون هرکاری کن از حساسیت و اهمیت این موضوع پیش خودت کم کنی که بتونی باهاش حرف بزنی