چطور این یه نفر از چشمم هیچوقت نمیفته

اون زمان، نزدیک کنکور منو ول کرد و رفت. خیلی فشار روانی داشتم و اینم فشار روانی شد روم. با این حال یه نفر دیگه پیدا شد که اون زمان هوامو داشت.

بعد کنکور که به این شخص پیام دادم، تا فهمید یه دوست دیگه دارم، کم کم انگار خشک رفتار کرد. منم جدی نگرفتم و با خودم گفتم نمیشه که فقط با یه نفر دوست باشم.

یه روز دیدم یهویی دوباره بلاک شدم. چون همیشه اون کسی بود که کات میکرد، خسته شده بودم. با خودم گفتم بیخیالش و پیوی رو پاک کردم و دیگه هیچوقت پیگیر نشدم. 

اما با این حال ته دلم هنوز دوستش دارم 

عزت نفس من پایین نیست. فکر کنم برداشت اشتباهی کردین

من نه به دنبال توجهش رفتم، نه الان به دنبال توجهش هستم.

اما وقتی با یک نفر وقت میگذرونی، از نظر عاطفی بهش دل می‌بندی. چون عین خواهر بود برام. 

وقتی منو بلاک کرد ککم نگزید. منم پاک کردم پیویشو و تموم شد. اما ته دلم همیشه دوستش دارم. 

یعنی می‌دونی...من اون قدیم رو دوست دارم. اون جدید یه آدم خیلی سمی شده بود.

کاش قضیه فقط کمرنگ شدن بود. اینکه بلاک کنه و بره خیلی مزخرفه 

اون اومده بود تا مثلِ قدیم رو داشته باشه. همیشه دلش میخواست فقط اون تو زندگیم باشه. چندین بار به اونیکی شخص حسادت کرد. وقتی دید که دیگه مثل گذشته خاص نیست، گذشت و رفت.

به قول خودت...آدمی که بخواد بمونه میمونه.

منم دنبالش نیستم دیگه. آخرین بار هم اتفاقی بهم پیام دادیم. وگرنه حوصله دردسر ندارم. فقط نمی‌دونم چرا از چشمم نمیفته 

بهش فکر نمیکنم. هر چند وقت یک بار یادش میفتم چون مدت طولانی کنار هم بودیم.

من خصلتم اینطوری هست که حتی اگر کسی ازم بد بگه کینه به دل نمی‌گیرم. 

و حتی الان اگه دوباره بهم پیام بده، دیگه نمیخوامش. دیگه این دوستی رو نمی‌خوام. اما ته دلم هیچوقت نشد ازش متنفر بشم و همیشه عین خواهر دوستش دارم.

دوست مجازی هستش.

اون تهرانه من ارومیه 

من همیشه بهش میگفتم. همیشه تشویقش میکردم، همیشه پشتش بودم، همیشه میگفتم دوستش دارم. 

اما اون میخواست فقط و فقط و فقط دوست خودش باشم

تا شنید یه دوست دیگه پیدا کردم موقعی که اون باهام نبوده، ول کرد و رفت.