احساس میکنم هیچ مردی لیاقت دلسوزی نداره اما خب دست خودم نیست همه ازش سو استفاده میکنن چون شوهرم بی نهایییییت مهربونه اصلأ و ابدأ کینه هیچکس رو ب دل نمیگیره امروز یکی بهش بدی کنه فرداش میبخشش الانم سر شبی گفت من خسته شدم دارم خرج همه رو این وسط میدم اخه با باباش کارشون با هم دیگس و هرچی کار میکنن تو ی کارت دست پدر مادرشه بیشتر کار رو دوش شوهرمه و حتی ول میکنه چند هفته چند هفته میرع شهرستان پدرشوهرم مادرشوهرمم برمیداره پولای شوهرمو میده ب اون داداشه یا اون خواهر منم دیدم اینجوریه تا میتونم ب بهونه های مختلف از شوعرم پول میگیرم و پس انداز میکنم و دارم میبینم شوهرم زیر بار این فشار دارع له میشه مثلأ نمیتونه ب من بگه ن نمیدم نمیتونه از اوناهم حساب کتابشو جدا کنه چون خب از اول اینجوری بودن الانم همش ی ساله عروسی کردیم
الان فک کرده پیش خدا ثواب کرده
خداییش حماقت دیگه تقصیر خدا نی
خب جدا شه ازشون تا کی اینجوری
خدا لعنت کنه همچین پدر مادرایی رو که حق ی بچه رو می‌کنند تو‌حلق اون یکی بچه
چرا مردا لزاقت دلسوزی ندارن مگه آدم نیستن؟😁
ببین با حرص خوردن چیزی درست نمیشه شوهرتو تشویق بشینه با پدرش صحبت کنه اگه زحمت اصلی با شوهرته خب دستمزد اونو جدا بگیره سهم فرزندیشم جا تا خودش نگه کسی بهش نمیده
باهاش صحبت کن یعنی چی نمیتونه حسابش رو جدا کنه باید با پدرش صحبت کنه زندگیش مستقل شده حسابش باید جدا بشه
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
33 ثانیه پیش
33 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز