خانواده من عضوخوانواده بزرگ کنگره ۶۰ هستیم چیزی که درتوانمون بوده برای احداث شعبات ردیگه دادیم تاهم دینمون جبران بشه که نمیشه هم افرادبیشتری ازاعتیادنجات پیدابکنن
به خیریه ماهانه مبلغی واریز میکنم
تو ی گروهی هستم که به نوبت برا نیازمندان پول جمع میشه و وسایل می‌خریم
میرم‌سوپری و برا کسی که حساب دفتری داره و میشناسم وضع خوبی نداره تسویه دفتری میزنم
میرم نونوایی و کارت میکشم که نون بدن به نیازمندان
از همه مهمتر برا مامانم و گاهی بابام ماهانه مبلغی رو واریز میکنم این از همه بهتر حس خوب میده
به خانمی که دونستم وضع مالی پایین داره کمی وسایل خریدم دادم و همینطور به اولیایی که میدونستم گرفتاری داره و یه جورایی خودشون خواستن مدادرنگی و چتر گرفتم و....دادم و اگه بیرون پیاده باشم به سالمندانی که تو دستشون وسایل باشه کمک میکنم تا یه جایی و یا ماشین گرفتن به خانمی که پاهاش درد میکرد و وجه اون رو پرداختن و...... به خونواده ای که سالمند و خانم مریضه مایحتاج اولیه میدیم هم خودم و هم مادرم و....که هراز گاهی هم مادرم غذا میپزه و یا تو مسجد مادرم به مناسبتی های پول جمع میکنن برا کمک به نیازمندان و... به هر حال تو همه ی اینا ، من جسارت اینارو نمیکنم بهشون بگم به جز کمک فیزیکی و یه جورایی خودشون صحبت باز کردن و خواستن . چون معتقدم هر کسی واسه خودش شخصیت و...داره و باید مواظب بود تا دل کسی روبا عمل نابخرد و غرور نشکنیم به بهونه ی عمل خیر.
