اگر دو شخص که در جوانی یار و رفیق همدیگر بوده‌اند پس از یک عمر جدایی یکدیگر را دیگر بار در دوران کهولت ملاقات کنند عمده احساسی که در نگاه اول خواهند داشت احساس نومیدی و حسرت بر تمامی زندگی گذشته خواهد بود؛ زیرا افکارشان به آن روزهای خوشی باز خواهد گشت که زندگی چون انوار سرخ‌فام سپیده‌دمان زیبا و لطیف بود.
آه ای زندگی نیرنگ باز و بی‌وفا!
این احساس چنان بر هر چیز دیگری بین ایشان سایه خواهد افکند که پس زمینه هر آنچه در مورد آن گفت‌وگو می‌کنند را صورت خواهد داد..
😭😭😭😭