بخاطر ی چیزی خیلی گریه کردم خیلی

یکی از اقواممون هم خودش هم شوهرش کم توان ذهنی هست..دوتا بچه دارن ی دختروپسر که بزرگن و مشکلی ندارن خداروشکر..شوهرش ی مدتی حالش بد شد گفتن قرصاشو نخوره باید بره فارابی..خیلی ام فقیرن حتی شده چیزی براخوردن ندارن..خانواده شوهره محلشون نمیدن خانواده دخترم فقیرن و چیزی ندارن.. حالا اون دخترو فهمیدم حاملس..تصمیمشون اینه ببرنش سقطش کنه..خواهرش گفت چاره ای نداریم این بچه هیچ اینده ای نداره باباش مریضه فلان..من..خیلی گریه کردم خیییلی..دلم به حال اون بچه که شاید قلبش تشکیل شده خیلی سوخت..دلم بحال مادرشم سوخت..نباید بود شوهرش میدادن..که حالا بخان جون ی بچه رو بگیرن..نمیخام قضاوت کنم..ولی خیلی دلم میسوزه اعصابم بهم ریخته الان..