دختر خالم میگه یکم مونده به زایمانت

عزیرم اشکالی نداره بالاخره بچه ی تو نوه ش میشه 

حس بدی بهش دست میده شوهرتو بچشه 

اینکارو نکن بزار بگه بعضیا اخلاقشونه 

به این فکر کن شوهرت با پدر مادرت همچین رفتاری داشته باشه 

عزیزم دنیا بدجور گرده از هر دست بدی از همون دست میگیری، شما با خدا معامله کن توی زندگیت زرنگ باش و گول حرفهای آدمهای ناپخته مثل دختر خالتون رو نخور شاید بنده خدا منظور بدی نداره روی سادگی میگه ولی کارتون درست نیست و قطعا تاوان داره گلم 

درگیر نشو همه چیز هم خبر نده کجا میخوای زایمان کنی و ...بگو دکتر گفته مثلا خطر داره باید برم فلان بیمارستان  من نظر بقیه دوستان رو نخوندم اگه تکراری نیست به مامانت بگو بیاد پیشت بمونه.بعد دنیا اومدن نی نی هم هی بخواب و به بچت برس بگو زحمت می‌کشید غذا رو درست کنید شب نخوابیدم سرم درد میکنه شیرم کم شده و از این جور حرف ها و کارها و بطور غیر مستقیم ردش کن بره .بی احترامی و دعوا درست نیست اصلا

به نظر من بهترین و درست ترین کار اینه ک خودت رک و راست بهش بگی 

میتونی این جملات رو حفظ کنی و در مواقع لزوم بهش بگی 

: 

ممنون ولی خودم میدونم... مممنون ولی من ترجیح میدم خودم تنهایی از بچه مراقبت کنم. ممنون نمیخواد بمونین ... این‌طور راحت ترم و میخوام از اول روی پای خودم بایستم... 

ممننون ولی من مادرشم  و دلسوز تر از مادر هم کسی نیست..... 

دیگه اون دوره گذشت ک مادر شوهر بخواد برای کمک بمونه... اگه کمک خواستم بهتون اطلاع میدم....

و غیره 

راهش اینه ک یادبگیری جواب درستو به جا و مؤثر با لحن کاملا جدی و مؤدبانه

عزیزم اینجا پر بچست 

بالاخره اون ی مادره احترامش واجبه تا جایی که میتونی مراعات کن نشد با همسرت صحبت کن 

تا جایی که میتونی حرمتا حفظ باشه بهتره 

حالا ان شالله بچت بدنیا میاد سرگرم میشن عزیز دلشون میشه دیگه گیر دادن به تورو فراموش میکنن 

گاهی از روی دوست داشتن احساس صمیمیت 

کنترل گری پیدا میکنن

قربونت برم ان شالله بچت صحیح و سالم بدنیا بیاد😍😍😍 

دقیقا مامان خودمه بذار مادرشوهرت بمونه ولی مامانت رو نگه دار بگو راحت ترم باهاش .بعد که نی نی به سلامتی دنیا اومد کمی بعدش زنگ میزنن بگو خواب بودم و سایلنت بود چند تا درمیون جواب بده و هر وقت اومدن بگو بچه نخوابید کلافه ام دیگه راهی نیست دعوا راه انداختنم اصلا کار خوبی نیست عزیزم

نمیدونی من چیا کشیدم هجده سالگی اومدم تو این خونه 

نوزده بچه دار شدم الان پنج ساله باهاشون تو یه خونه همه چیز مشترک زندگی می‌کنم دلم پر از خونه افسردگی دارم 

شاید باورم نکنید الان تو اتاق نشستم گریه می‌کنم 

فقط میخان ثابت کنند که همه چیز باید به خواسته اونا باشه