به علاوه دیدم سرزنشتون میکردن که شما به اندازهی پارتنرتون مایل نیستین به خیلی چیزها
این سرزنش نداره
شاید شخصیت شما با ایشون فرق داره، شاید به اندازهی کافی زمان نگذشته، شاید رفتارهایی که ایشون انجام میدن داره شمارو دلزده میکنه و هزاران شاید دیگه
به علاوه ما به کسی دوست داشتن بدهکار نیستیم
شما به صرف اینکه با یه نفر تو رابطه باشی اما آنچنان دلبستگی یا وابستگیای درون شما شکل نگرفته باشه با ایشون بازی نکردی
ایشون یه آدم بالغه، حق انتخاب داره که با شما بمونه یا نمونه
اگر مونده انتخاب خودشه (شما ظلمی در حقش نکردی اون خودش خواسته شما پارتنرش باشی)
شما زمانی با احساسات ایشون بازی کردی که نقش بازی کنی به هر دلیلی
(اینها نظرات من بود، پیامهای چنل مهسا وحدت رو هم بخون به نظرم برات مفید باشه)