مشکل ریشه ای باید حل بشه.
شما چند مورد را برای خودتون مطرح کردید که خیلی ها آرزوشون هست.و یک جورایی پشتتون محکمه.
مثلا گفتید شاغلید وچندتا خونه خریدید
، خیلی ها سالها ست نتونستند به درآمد درستی برسند
شما گفتید به اصرار خانواده مهریه بالا نوشتید، وزنها هم اکثرا در همین حد نوشتن دوست دارند باشه، تا حس خواستنی بودن وقدرت واعتماد به نفس بهشون بده.
خیلی وقتها خودمون نمیدونیم چه نعمتهایی داریم که دیگران ازش محرومند،
یادمه خواهرم برای خرید ماشین برای شوهرش طلاهاش را فروخت، تا مدتها افسردگی گرفته بود.
میگفت فکر نمیکردم وجود چهار تا النگو اینقدر بهم اعتبار داده باشه،همه به چشم تحقیر نگاهم می کنند که طلاهام را فروختم حتی مادرم.
فقط وقتی میشه یک قانونی را برای دیگران بپیچیم که خودمون هم تو همون وضع باشیم.
مثلا چرا یک عده چند وقت یکبار سر مسائل حقوق بازنشستگی اعتراض دارند.
چون نمایندگان مجلس با حقوق بالاتر وثروت اندوخته تر میان وبرای مردم بینوا که گاهی مستاجر هستند ۱۰ میلیون مستمری ماهانه بعد سی سال بهشون میدن ومیگن همین هم زیاده وبودجه نداریم.
خلاصه مطلب، شکم سیر از گرسنه خبر نداره.
یا به قولی یک نفر که زنگ میزنه اداره برق میگه ما برق نداریم همسایه مون داره،
برق همسایه که قطع میشه خیالش راحت میشه که بی عدالتی نشدعه