کسی هست از حسه بچه طلاق به من بگه

راستش من سنم بالای ۲۰ساله و دوران حساسی ام کلی خواستگار میاد و میره

حتی میتونم سریع ازدواج کنم برم که یکم از این جو دور بشم و عشق رو تجربه کنم 

ولی اینکارو نمبکنم میدونی چرا؟روحیه م گرفته شده ،اعصابم کشش نداره ، بی حوصله شدم و خسته روحی 

من چجوری میتونم وارد زندگی مشترک بشم؟

اینا که میدونستن زندگیشون دوام نداره و بقول خودشون بخاطر بچه موندن ظلم کردن در حق بچه یعنی همو دوست ندارن بخاطر نفرسومی موندن و خب کاملا بدیهی و مشخصه که این زندگی میپاشه و همینم شد 

من میگم کاش همون اول جداشده بودن و کار به اینجا نمی رسید که هممون خسته و بیمار جسمی روحی بشیم

فقط تو نه همه ی بچه های طلاق وضعشون همینه و به چشم سر باردیده میشن 

خب منم همینو میگم دیگه عزیزم تو که خودت بهتر میدونی 

اگه میتونی جدا شو ازشون

اگه قراره تهش طلاق باشه و تنها دلیل زندگی بچه باشه ۱۰۰ درصد بچگی بهتره ولی اون والد باید به شدت حامی و مراقب باشه

ببین طلاق به خودی خود تاثیر خاصی تو بچه ها نداره و باعث چیزی نمیشه

همه چیز و همه چیز به پدر و مادر ربط داره

بخاطر همینم بین بچه های طلاق و بقیه بچه ها هیچ فرقی نیست فکر نکنی فرقی دارن

در یک صورت طلاق اثرات بدشو میزاره که پدر و مادر هردو آدمای نرمال و ایده آلی باشن... 

یعنی به طلاق ربطی نداره

بچه های که پدر و مادرشون جدا شدن گاهی اوقات ممکنه از این که بعضیا دلسوزی می کنن حالا از سر محبت یا هر چیز دیگه ای ناراحت بشن.

پسرِ همسرم الان این جوره بعضی وقتا با هم تعریف می کنیم میگه بهم دوست نداره دوستاش یا خانواده ی دوستاش فکر کنن الان مثلاً مورد ظلم واقع شده چون همسرم و زن سابقش جدا شدن.

می بینم چه قدر درست میگه چرا باید دلسوزی بشه در حقشون؟؟

اونا هم مثل بچه های دیگه و گاهی اوقات اوضاعشون خیلی بهتر از بچه هایی هست که تو جنگ و دعوا بزرگ میشن.

و حالش هم نسبت به خیلی از بچه ها می بینم بهتره خب این که همسرم و مادر پسرش جدا نمی شدن بهتر بود اما بعد طلاقشون هم رهاش نکردن به حال خودش به تربیت و نیازاش اهمیت دادن از هم برای پسرشون یه آدم وحشتناک نساختن نگفتن چون جدا شدیم حالا همو جلوی بچه بکوبیم تا از مادرش یا پدرش بدش بیاد.

یعنی این پسر گاهی اوقات یه کارایی می کنه که من همیشه تربیت همسرم و مخصوصاً مادرش رو تحسین می کنم حالا بچه هایی هم دیدم پدر و مادرشون جدا نشدن اما هر روز در حال جنگن و تربیت بچه یادشون رفته اصلاً یادشون رفته بچه دارن این وسط.

اره بعدش

نه مشکلی نبود 

شهر ام کوچیک نیست عادیه جدا شدن

همه بچه ها خواهرم اینا هم مشکلی نداشتن

چون پدر مادرمم بعد طلاق ازدواج نکردن

بستگی به حمایت پدرو مادر داره من خیلی بچه هارو دیرم بسیار پرانرژی و حال خوب تر از بقیه بچه هان چون از حمایت والدینشون برخوردارن علارغم اینکه جدا شدن.

منظورم اینه درصورتی میشه گفت طلاق فلان اثراتو رو بچه گذاشت و... که هم پدر بچه هم مادر بچه آدمای نرمال باشن نه مثل اکثر خانواده های سمی ایرانی که فقط اون بچه تنها حسرتش این باشه مامان و باباش کنار هم باشن و یه خانواده باشن و با هم زندگی کنن

ولی وقتی پدر مادر سم هستن هرچی بگی سر بچه میاد ولی خب طلاق هم نبود بازم اون بچه اون شرایط بدو داشت حتی بدتر پس ربطی به طلاق نداره صددرصد به پدر و مادر بچه ربط داره

الان دیگه ۱۵ سالشه،،،،از ۲ سالگی ۵ روز در هفته با مادرش بود،،،،۲ روز آخر هفته با همسرم

بعد که مادرش ازدواج کرد گفت میاد با ما زندگی می کنه کلاً

ولی همچنان مادرش رو گاهی اوقات میره می بینه در کل با مادرش بزرگ شد و جدیداً اومده با ما.