سلام بچه ها من خیلی نوسانی می خونم نا امیدم کلا ۱ روز می خونم ۱ ماه نمی خونم هی میگم امروز و فردا
یه خواهر داشتمکه ۴ سال پشت کنکور بوده خانوادم انقدر سر اون حرص و جوش خوردن که دیگه منو رها کردن
کلا بگم اصلا کسی به من نمیگه بخون نخون حتی اگه گوشیم زنگ بخوره بخوابم کسی منو بیدار نمی کنه
یا کلا هر کاری کنم انگار نیستم
کسی نیست که یه جوری بشه دوست یا حالا مشاور هر شبگزارش کار بگیره ازمو بهم انگیزه بده و صبح ها براش بنویسم بیدار شدم :(