من ازدواج کردم یه بچه ۸ ساله دارم ...به مدت ۱۰ سال کنار خانواده خودم زندگی کردیم یعنی با مادرم و برادر خواهرام همسایه دیوار به دیوار بودیم ..طی این ۱۰ سال خیلی اذیت شدم ..بچه های خواهر برادرام رو خیلی محل نمیدادم که زیاد نیان خونمون چون شوهرم دوست نداشت ...فقط خواستم زندگیم حفظ بشه ...اینم بگم اینکه رفتیم کنار مادرم برای زندگی ..نقشه ی مادرم و پدر شوهرم بودکه میشد داییم، و ما اصلا نمیخواستیم تو اون روستا و کنار اونا زندگی کنیم ...و مجبور شدیم ...و اینم بگم خانواده خودم هم خیلی اذیتم کردن این سالا ...حالا بعد عمری خونمون رو با بدبختی فروختیم و اومدیم شهر شوهرم زندگی کنیم ...اما حالا که میبینم شوهرم چقد برادر زاده هاشو تحویل میگیره خیلی زورم میاد ...دست خودم نیست ...اینم بگم که با خانواده برادرش هم قهریم و شوهرم هم به خاطر من هیچ کدوم از مجلساشون رو شرکت نکرده و خیلی پشتمه همیشع...به من بگید چه رفتاری بکنم ...
ممنون میشم تاپیکم که نوشتم بزهای من چشم خوردن رو گزارش بزنین
مساوی هستین بنظرم
هیچی چیو میخوای تلافی کنی؟زندگیت و الکی تلخ نکن در حد نرمال هم رفت و امد کن و سخت نگیر
همونطوری ک با بچه های خونواده خودت رفتار کردی با اینام رفتار کن
وقتی حوصله اونا رو نداشتی قاعدتا بگو بچه بچس حوصله اینارم ندارم دیگه
نمیدونم
اسی یه مشاور هست اینجا از اون سوال کن
خرا ب نکنی رابطوتو با شوهرت
عروس داییت شدی و با اون یکی پسر داییت قهری و الان میگی چیکار کنم؟
روابط رو مدیریت کن
دو بار شربت قررررمززززز بده دستشون بریزن رو فرش سر شوهرت غرغر کن فرشارو ببره خشک شویی خودش درست میشه😂😂😂
تو خودت میگی از خانوادت دل خوشی نداری زیاد پس اونطور هم عذاب وجدانی بابتشون نداری
شوهرتم ک میگی ب حرفته و رعایتت میکنه بنظرم اگه دیگه خیلی ناراحت شدی یبار درست ها نه با جیغو اینا بگو ناراحتم من بخاطر تو به اون طفل معصوم ها روی خوش نشون نمیدادم اما بنظرم سری دردنمیکنه دسمال نبند بیکاری بابا بشین تو خونت زندگیتو کن مسابقه اس مگه
