خب اون که جای خود منم واسه خونه طلا فروختم و البته اون موقع شوهرم خونه به نامم نکرد بعدا ی خونه دیگه خرید هیچی هم نفروختم اونو سه دنگ به نامم کرد
ولی کلا من هزار بار فروختم و از نظرم طلا پس اندازه هروقت پول لازم داشته باشم راحت میفروشم وابستگی بهش ندارم همیشه هم بعدش بهترش رو خریدم
بدبختی اول مادر خودم خیلی گیر داده همش میگه آبروی خودت رو نبر شده قرض کنی برو لباس بگیر ، شوهرمم واقعا برای خانواده اش هم خرج میکنه بیشتر از خود ما ، ولی دلم میسوزه چند ماه دیگه عروسی خواهرمه کلی هزینه میخواد ، با خودم میگم مگه یه آدم چقدر توان داره
خداروشکر
ولی خب الان استارتر نداره چکار کنه ؟ نمیشه که سه چهار تا مراسم فامیل درجه یک رو با ی لباس بره حس خود آدم بد میشه انگار بهش خوش نمیگذره
در کل نظرها فرق داره من کلا حال الانم واسم مهمه چون میدونم بعدا حسرت میخورم چرا عروسی خواهرم کاری که دوست داشتم نکردم ولی حسرت ی تیکه طلا رو نمیخورم
آره والا اول تو همین یکسال عقد خواهر خودم بود بعد عروسی برادر شوهرم برای هر دو تا لباس گرفتم ولی این دو تا مراسم رو نمیدونم چیکار کنم همه ی فامیلامون بهمون میخندن متأسفانه حتی فقیر ترین آدمای فامیلامون از نون شب میرنن به ظاهر و لباسشون می‌رسن واسه عروسی هفت پشت غریبه هم میرن لباس میگیرن
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
33 ثانیه پیش
33 ثانیه پیش
33 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز