چند نامه عاشقانه از خدای مهربان!
بسم الله الرحمان الرحیم
«وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَلْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ.»
هنگامی که بندگانم از تو درباره من بپرسند، [بگو:] یقیناً من نزدیکم، دعای دعا کننده را زمانی که مرا بخواند اجابت می کنم؛ پس باید دعوتم را بپذیرند و به من ایمان آورند، تا [به حقّ و حقیقت] راه یابند [و به مقصد اعلی برسند].
سوره بقره: آیه 186.
«قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَی أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَحْمَةِ اللّاهِ إِنَّ اللّاهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعاً أِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ»
بگو: «ای بندگان من که بر خود اسراف و ستم کرده اید! از رحمت خداوند نومید نشوید که خدا همه گناهان را می آمرزد، زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است .
سوره زمر , آیه 53
«وَإِذا جآءَكَ الَّذِينَ يُؤْمِنونَ بِآياتِنا فَقُل سَلامٌ عَلَيْكُمْ كَتَبَ رَبُّكُمْ عَلَی نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ أَنَّهُ مَنْ عَمِلَ مِنْكُمْ سُوءاً بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابَ مِنْ بَعْدِهِ وَأَصْلَحَ فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ»
و هرگاه کسانی که به آیات ما ایمان می آورند به نزد تو آیند، بگو: سلام بر شما، پروردگارتان رحمت را بر خود لازم و مقرّر کرده؛ بنابراین هر کس از شما به نادانی کار زشتی مرتکب شود، سپس بعد از آن توبه کند و [مفاسد خود را] اصلاح نماید [مشمول آمرزش و رحمت خدا شود]؛ زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است.
سوره انعام: آیه 54.
خداوندا، تو چنان مهربانی و آن قدر كريم و بزرگواری كه در خطابی به انسان با داشتن لغزشها و گناهان بسيارش فرموده ای:
«مرا خوانديد به شما جواب دادم، از من خواستيد به شما عطا كردم، با من به مخالفت برخاستيد به شما مهلت دادم، مرا ترك كرديد شما را رعايت نمودم، مرا معصيت كرديد من نسبت به شما پرده پوشی نمودم،
اگر به سويم باز گرديد، شما را میپذيرم، و اگر به من پشت كرديد، به انتظار بازگشت شما میمانم.
من بخشنده ترين بخشندگان، و كريمترين كريمان، و مهربانترين مهربانانم».
كشف الاسرار: 3/ 374.
منبع: شرح دعای کمیل علامه حسین انصاریان.
جلوه هایی از رحمت و مهربانی واسعه الهی:
خداوند متعال در حدیث قدسی میفرماید:
"اگر بندگانم که از من رویگردان شدند بدانند که چقدر مشتاق توبه و بازگشت آنان هستم، از شدت شوق میمُردند".
میزان الحكمه، جلد ۴، صفحه ۲۷۹۷
در جای دیگری خداوند متعال به حضرت عیسی (ع) خطاب می کند :
ای عیسی : چقدر بنده ام را طلب کنم و انتظار او را بکشم ، ولی آنها بسوی من نیایند.
خداوند میفرماید:
اي موسي! هركه از گناهكاران نزد تو آمد و به تو پناه برد، بگو خوش آمدي و آسوده شدي، چه جايگاه بزرگي است پيشگاه خداوند جهان. و بر ايشان آمرزش بخواه و بر ايشان مانند يكي از خودشان باش.(كافي8/48)