حق من این نیست به خدا تو خانواده محرومی به دنیا اومدم دارم سختی میکشم هم سن سال های خودم خانوادشون ه

ماییکه از این کوچک ترین حق بر خورداریم پس فردا هیچی نمیشیم

منم یجا کار میکردم همش سرپا .. زانوهام دیگه به درد نمیخورن لق شدن .. بخاطر نداری یه ساعت تو مسیر ساعت ۱۲ یا یک شب بر میگشتم خونه ..هی چی بگم چی کشیدم ‌... نداری واقعا بده

منم تو یه خانواده فقیر بدنیا اومدم و بزرگ شدم ولی الان خداروشکر رفاه دارم زندگی هزار دور میچرخه قشنگم

ببین همه همین بودیم و هستیم . منم جوونیم رفت . ۱۲ سال کار کردم ن تفریحی ن مهمونی تو مراسمای عقد عروسی دختر پسرا ی فامیل تو دور همی ها تو هیچ کدوم نبودم . الان دیسک کمر گرفتم . مجبوریم تحمل کنیم . بجا غصه خوردن شرایطتو درست کن