نماز معنادهنده و جهت دهنده به زندگی آدمی است.
نماز راز و نیاز و صحبت کردن با معبود یگانه است.
نماز پاسخ به حس پرستش آدمی و تشکر از خداوند است(پرستش کنید پروردگارتان که شما را آفرید).
نماز آرامش دهنده به روح و روان آدمی است(الا بذکرالله تطمئن القلوب).
نماز درمان کننده افسردگی ها،اضطرابها،نگرانی ها،نابهنجاریهای رفتاری و اخلاقی است.
نماز جبران کننده ضعفها،ناتوانیها،نقصها و بی ارادگی های آدمی است.
نماز درمان خودپرستی،خودستایی،خودبزرگ بینی،حسادت،تملق و دیگر امراض روحی و روانی است.
نماز عامل رهایی انسان از بندهای شهوانی و دنیوی است(ان الصلوه تنهی عن الفحشاء و المنکر).
نماز عامل غفلت زدایی انسان است.
نماز سدی در برابر گناهان و بزهکاریهای بشری است.
نماز موجب پرواز روح به اوج آسمان معنویت است(یا ایتها النفس المطمئنه ارجعی الی ربک)
نماز عامل تقرب و نزدیکی به خداوند است و مانند کودکی که تا دست در دست پدر دارد احساس قدرت می کند.نماز هم وسیله اتصال به خداوند و گرفتن قدرت از خداوند در برابر قدرتمندان و زورگویان است.
نماز سبب پرورش فضایل،نیکی ها و ارزش ها در انسان و اجتماع است.
نماز عامل قبولی طاعات و عبادت های دیگر انسان است.
نماز موجب تقویت روح انضباط،نظافت و وقت شناسی است.
نماز سبب عاقبت به خیری و رستگاری انسان است.
نماز به سبب انجام فرمان خداوند و برای یاد و رضای او است (اقم الصلوه لذکری)
نماز غذای روح است و همانطور که بهترین غذا آن است که جذب بدن شود. بهترین عبادت هم نمازی است که جذب روح شود یعنی با نشاط و حضور قلب انجام گیرد و آثار آن در رفتار نمازگزار ظاهر شود.
نماز وسیله دریافت امدادها و الطاف الهی است.
نماز افتخاری است که نصیب انسان شده تا در شبانه روز 5نوبت با خالق هستی سخن بگوید. وی را مخاطب خویش قرار دهد و کلام انسان را بشنود و بپذیرد.