همش میگفتم خدا چرا من کی از تو یه بچه دیگه خواستم. نه میتونستم قبول کنم نه میتونستم سقط کنم.. دیگه وقتی رفتم سنو قلبش میز بی خیالش شوم تو 8 هفته. گفتم تازه به دنیا میارم همسرم دوست داشت همش میگفت 2تا بچه کمه چه اشکال داره 3 تا واقعا عالیه ولی من خر هی میگفتم نمیخوام قیافه شو ببینم طفلک بچم خیلی آروم بوم خیلی... خدا بی صر صدا بهم داد خیلی م یکدفعه ای بدون اینکه چشم باز کنم ازم گرفت... یکدفعه یه روزه خیلی حالم بده رفتم بیمارستان گفتم خدایا غلط کردم برام نگه دار ولی دیر شده بود
من لعنتی این میشد سومین بچه. انگار بیست دارم اینقدر حس اضافه بودن بهش نسبت داده بودم
من ازدست فقروشوهرم خیلی ناراحت بودم بماندکه خسته هم بودسه تابچه زیرهفت سال داشتم فهمیدم باردارم خیلی خودموزدم اینقدکه احساس کردم بی هوش شدم البته ازته دل دوست داشتم بچه ولی بابت ناشکریم بچم سقط شدوهیچوقت خودمونمیبخشم هیچوقت
وسایل اتاق بچه هامو جابه جا کردم یه کمد بود اونم یاد سنگین نبود چیزی بود که اصلا بگم ولله بهم فشار اومد مال اون بود.من صبح اتاق تمیز کردم آخر شب خواستم وضو بگیرم دیدم لکه دارم اومدم سایت نگاه کردم. نوشته بودم اکثرا طبیعیه تو سه ماه اول باوجود اینکه دو تا بچه های اول نداشتم.
آخی خدا به دلت صبر بده🥲💔
هر بارم اینجا اومدم هیچی نمیاد تو تاپیکم
منم حال تو رو دارم با این تفاوت که الان ۲۰ هفته هستم و شاغل تنها مورد خوبش اینه که بعد از دوپسر خدا یه دختر بهم داده اما از لحاظ روحی داغونم خدا کمک کنه که این بچه سالم دنیا بیاد انشالله
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
32 ثانیه پیش
38 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز