دهه 60 مردم امید به بهبودی داشتن.تازه پادشاه قبلی رو رونده بودن و فکر میکردن تو دیگ عسل افتادن
به 90 که رسید هر روز نهادی سازمانی به نابودی کشیده ش.
در نهایت مردم تصمیم گرفتن برای اینکه بچهاشون بخور و نمیری داشته باشن به دانشگاها و بعد از اون به تشکیلات اداری بفرستنشون
و خب چی بهتر از این؟ یه اخور جدید پیدا شده بود که مردم رو تیغ بزنن. دعوا سر اخوری بود که از این جیب به اون جیب میرفت و بیچاره هایی به اسم محصل توپ این بازی بودن در نهایت یکی از پا در اومد که اون نهاد اموزش و پرورش بود
ما فاتحه این نظام اموزشی رو خیلی وقت پیش خواندیم عزیزجان