جراح سیدروح الله میری بود
دقت کردم خیلی جویای وضعیت بیماری افراد مشابهی، بهتره پیگیر نباشی چون ممکنه چیزایی بشنوی که اصلا خوشایند نیست
بی شک همه چی دست خداست ، دکتر مادرم بهم گفت بیمار با بیمار فرق داره و مقایسه نکن ولی من گوش ندادم
حالا فهمیدم سن، شدت بیماری، بنیه بدنی، بیماری زمینه ای ، محل تومور، زمان تشخیص، روش درمان و دوز دارو، همگی فرق داره...(مثلا از بد شدن حال تعجب کردی و سوال پرسیدی ، در صورتی که یکی مثل مادر من ۲۴ای درگیرشه یا مادرم نوروپاتی شیمی درمانی گرفته و کلی فوق تخصص درد عوض کردیم و هیچ جوابی نگرفتیم که شاید خیلیا اسم این مشکل و حتی اسم چنین تخصصی رو نشنیده باشن)
من پیگیر چندتا مورد مشابه بودم، یکیشون بعد جراحی یکماه تو بیمارستان بود و تهش به رحمت خدا رفت ، نمیدونی چه عذابی کشیدم و خودخوری کردم، تهش فهميدم فردای عمل غذای خشک خورده و بخیه ها باز شده و عفونت شدید و به رحمت خدا رفته
پس با خودت این کارو نکن، دور از جون مثل من میشی، از خوراک و... بپرس ولی وارد جزئیات پزشکی نشو که خودآزاریه
من با اضطراب و استرس روحمو داغون کردم.، افسردگی و وسواس گرفتم، مشکل گوارش و دردای شکمی گرفتم و مجبور شدم بعد دکتر گوارش راهی مطب فوق تخصص روانتی بشم و هنوز دارو میخورم و هنوزم کامل درمان نشدم