والا هرکسی رو من دیدم اینطوری بوده ، شاغلا ب نحو خودشون، خانه دارا هم ... صبح تا شب صبحانه اماده میکنن ، خونه تمیز میکنن فکر نهارن..اگه تمیزکاری تموم شه و دوش بگیرنو بچه نداشته باشن تا اونو سرگرم کنن یکم استراحت بازم شام بپزن
اخرسرم حقوق ندارن و همه میگن بیکاره
شاغلا هم ک وضعشون مشخصه، هم بیرون‌کار میکنن یکمم خونه ..
یه مدت روحیه مون به خاطر بعضی مسائل خیلی بد بود هفته ای یه بار می رفتیم خونه کسی ولی انقدر دخالت میکردن توی زندگی مون که تصمیم گرفتیم که سال تا سال هم زنگ بهشون نزنیم
اونا کاراشون در طول روز میکنن و اکثرا کسایی میرن دیدنی ک مث ما گرفتار مجازی نشدن شبا کلی وقت دارن
بنظرم بعضی وقتا دیدنی رفتن خیلی رو روحیه ادم تاثیر میزاره حالا ماها ک نمیریم همش بیحالو کسلو افسرده ایم
الان دیگه هیچکس بدون دعوت خونه ی کسی نمیره. مگر خونه مادر و خواهر
تازه هموناهم اگه آدم احساس کنه راضی نیستن، نمیره. اینو به این دلیل گفتم که بدونید بقول مادربزرگم آدما به روی باز میرن، نه درِ باز.
من اصلاروی بازی ندارم خیلی هم بد رفتار میکنم تا نیان ولی از رو نمیرن باز میان
دوست ندارم در خونه ام رو کسی باز باشه،اصلا دوست ندارم
ی بار اونا نگفتن فلانی تو بیا چرا من باید در خونم باز کنم وقت و بی وقت
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
20 ثانیه پیش
23 ثانیه پیش
27 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز