بهش بگو به عتوان بابای بچه بیشتر از من براش زحمت کشیدی که میگی من باباشم باید من براش تصمیم بگیرم؟؟
بهش بگو چطور وفتایی که صبح تا شب بایز بالا یرش وایمیسادی نمیگفتی من باباشم بایز وایسم بالاسرش
این برخوروو داره
نمی تونم کاری کنم
هر کاری می کنه این طفلی غرررررر میزنه
همه ش سرکوفت میزنه چرا نفر اول مدرسه نشدی
امروز صبح می گفت حتما سر کلاس گوش نمیدی که تو خونه انقدر زیاد درس میخونی
خلاصه مصیبتیه برا خودش
چقد سخته عواقب این طرز برخورد رو میبینی وداری تحمل میکنی
اگر اهل مشاوراومدنه ببر تا عواقبش رو توضیح بده. یااگر اهل فیلم دیدنه یه فیلم بااین مضمون براش بفرست. یااگر کتاب میخونه کتابی بااین مضمون براش بگیر. اگر اهل هیچ کدوم نیست خودت مطالب روانشناسی دراین زمینه بخون ودر فضایی ارام عواقبش رو بگو
مثلا این بچه مثل فنر داری به زور فشارش میدی یه روزی رها میشه وزور هیچ کدوممون بهش نمیرسع. اینقد بچه ها قرارخ درگیر مشکلات نوجوونی استرس کنکور جنس مخالف ودوست های بد تفریحات ناسالم ومواد و... اینا بشن. کوپن پدری خودتو نگه دار برای مواقع حساس وچالشی. واینکه احترام مهم ترین چیز بین بچه وپدره اگر ازبین بره دیگه بچه چیزی برای ازدست دادن نداره و... البته هرپدری خوبی هایی داره. مثلا بگو من به پدری کردن تو مطمینم مثالم از رفتارهای درستش بزن وافتخار کن وتشکر کن اما بگو من نگران این موضوع وعواقبشم واصولی وعلمی وروانشناسی متقاعدش کن
قطعا خیلی از کارهایی که پیشنهاد دادین رو انجام دادم خودش جامعه شناسه و روانشناسی رو قبول نداره میگه خودم بهتر میدونم. وقتایی هم که بقول شما کوپنش کفاف نمیده میخواد از من خرج کنه انگار من کارگرشم دقیقا میگه پشت من وایسا منم گوش نمیدم .
ممنون از همفکریتون
