خودتون رو داخل چنین شرایطی تصور کنید

چی بگم من که بدم میاد عوضی بازیه این کار 

منم بدم میاد.  

چی کار کنم  کاری از دستم بر نمیاد.. 

یک روزی چوبشو میخورن. چوب خدا صدا نداره 

من ناراحت میشدم چون رفت و آمدو دوست دارم ولی تقریبا همچین رفتاری با یکی از عروسامون داریم اونم ناخواسته چون خودش جوری رفتار کرده که همچین کاری کنیم تا هر دو راحت باشیم.البته ما مرتب به داداشم زنگ میزنیم و سراغ میگیریم یا دعوت میکنیم.میان ولی دیر به دیر. چون عروس ما دوست داره اونجوری که خودش دوست داره ما هم رفتار کنیم.فقط زمانی که اون دوست داره بهش زنگ بزنیم.تا وقتی خوشه اگه زنگ بزنیم حالشو بپرسیم حس دخالت بهش دست میده و حتی گاهی جواب تلفنشو نمیده و زنگی هم نمیزنه.پدر و مادر من مریض بودند یا عمل کردند حتی یا فامیل نزدیکشون فوت کرد مثلا حتی زنگ هم نزد برای احوالپرسی یا تسلیت. ولی ناراحت میشه که چرا وقتی مریضه یا مشکلی داره زنگش نمیزنیم یا کسی نمیره بچشو نگهداره. اما وقتی ما سالی دوبار حداکثر یوعده اونم سه نفر و با برنامه قبلی و دعوت خودشون میریم خونش منت میزاره که خیلی کار داره و برنامه داره و برنامش بهم میریزه.نمیشه یموقع بخوای زنگ بزنیم یموقع نه ما که حس ششم نداریم!ما هم کلا نمیزنیم دیگه.