شوهرتون بین خانواده شما و خودش فرق نیمزاره؟؟؟؟

عزیزم به خواهر و مادرش چه ربطی داره که اخلاق شوهرت اینجوریه که سر اونا خالی می کنی

شوهر خواهر منم هر وقت با خواهرم حرفش میشه به زور با ما سلام و احوال پرسی می کنه آخه به ما چه ما که اصلا خبر هم نداریم دعواتون شده 

اینقد رفتارش تابلوه ما قبل از اینکه خواهرم بگه دعوا کردیم متوجه میشیم 

نه اون جوري نيستن تا دعوتشون نكني نميان من كلا رو مهمون حساسم دوست ندارم مهمونم معذب باشه فرقي هم نميكنه كي باشه آخه خودم تجربه كردم يه جا آدم بره تحويلش نگيرن چقدر حس بديه و همه پشت سر صاحب خونه ميگن بيشعور، مخصوصا اين مورد استارتر كه اين بنده خدا ها اصلا نميدونن چرا داره باهاشون سردرفتار ميشه فكر ميكنن آداب اجتماعي بلد نيستي يا پدر مادرت خوب تربيتت نكردن نميدونن كه داري تلافي ميكني 

اتفاقا بايد يه جوري برخورد كني كه خودش از رفتاراش شرمنده بشه 

عروس دریایی هم دردیم چون شوهر من عین شوهر شما رفتار می کنه جرات ندارم برم خونه مادرم بس که کلی سوژه الکی و چرت و پرت جمع می کنه هی اعصاب منو خطی خطی می کنه ولی عین چی دوست داره بره خونه پدر مادرش از طرف خودشون هرکی هر رفتاری کنه اصلا به روی خودش نمیاره! یعنی من می فهمم چی می کشی. می تونم بگم شوهرم با این اخلاقش داره منو فرسوده می کنه. خدا هممون به راه راست هدایت کنه و گره مشکلاتمونو خودش باز کنه.

نهايتا اگه خواستي تلافي كني اگه مراسم هاي شما نيومد شما هم يه بهونه بيار مراسم هاي اونا نرو اما كلا رفتارت با خانوادش خوب باشه چون من مطمينم اوضاع بدي ميشه كم كم خانوادش بهش ميگن زنت به ما بي احترامي ميكنه و خلاصه دعوا....

خیلی فرق میداره حتب بین منو خانوادش

اولین سفر که عقد رفتیم باهم هیچی رجم نکرد سوغاتم برا خانوادم نخرید.امسال بعد سه سال رفتیمم سفر کلی سوغاتی برای خانوادش خرید ولی برای خانواده من یه بسته شیرینی پنج تومنی

میخوام یه چیزی بگم اما میترسم همتون بریزید سرم دعوام کنید

اما میگم چون یه واقعیتیه که هممون با امضا کردن عقد نامه انجامش دادیم.

با این که من خودمم یه خانمم اما نظرم اینه ما خانمهای ایرانی تا زمانی که طبق قانون از شوهرمون توقع داریم خرجمون رو بده طبیعتا همین مشکلات رو خواهیم داشت. قانون شوهر ما رو موظف کرده خرجمون رو بده در حدی که به سختی نیوفتیم همونطور که شان خانواده پدری مون بوده اما وظیفه ای نداره مثلا برای تولد خواهر زنش یا مادر زنش کادو بگیره یا وظیفه ای نداره با اونها هم به اندازه خانواده خودش رفت و آمد کنه. لطفا عصبانی نشید این حرفیه که حقیقت داره. اون شما رو تحت تکفل خودش درآورده و داره خرجتون رو میده قانونا اگه بخواییم به قضیه نگاه کنیم وظیفه ای نداره کارت بانکیش رو در اختیار ما قرار بده یا حتی اگه بخواد این حق رو داره که خرج مادر یا خواهر خودش رو هم بده و ما نمیتونیم بهش اعتراضی کنیم. پس وقتی ما زنهای ایرانی قبول کردیم تحت تکفل کسی باشیم ینی دیگه خودمون پذیرفتیم که ضمام خرجی مون دست کس دیگه ای باشه. این یه واقعیت تلخه. اگه قانونی داشتیم که زن هم حتما وظیفه داشت بخشی از مخارج زندگی رو اجبارا پرداخت کنه اونوقت حق داشتیم گله کنیم که چرا واسه مادر خودت کادو خوب میخری اما واسه مادر من نه. 

من برم قایم شم تا نیومدید منو بزنید خخخخخ

 تو منی یا من توام؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

رفتار درست و عادلانه داشته باشن کادو پیش کش ما داریم بحث اصول آداب معاشرت میگیم که شوهر من و شوهر عروس دریایی چطور اعصاب برای ما نذاشتن بمونه!

منظورم اینه قانون میگه وظیفه مرد تامین هزینه خانواده خودشه و وظیفه زن هم شوهرداری و فرزندآوریه. تربیت بچه هم به عهده هردو هست. همونطوری که مرد نمیتونه زایمان کنه و بچه بیاره پس ازون طرف هم زن وظیفه ای نداره یک ریال هم خرج خونه رو بده. از اونجایی که  قسمت عمده تشکیل زندگی بر محور اقتصاد میچرخه و تامین معاش بر عهده مرد هست بنابراین ما با امضا کردن عقدنامه خودمون عملا گفتیم که رئیس خانواده شوهرمونه .

حالا این که خیلی از خانمها شاغلن و حتی حقوقشون رو تو خونه خرج میکنن درواقع دارن لطفی به شوهرشون میکنن و همونطور که میدونیم در مقابل لطف تکلیفی به گردن مرد نیست به لحاظ قانونی و زن میتونه این لطف رو نکنه.

درست ميگي قانونه اما قانون براي زن هم نفقه و مهريه تعيين كرده و مرد موظفه عند المطالبه پرداخت كنه چون امضا كرده اما اين كارو نميكنه چون توافقات زندگي زناشويي با توافقات عقد نامه فرق داره پس اونم طبق عرف جامعه و وجدان و تربيت خانوادگيش بايد به خانواده ي همسرش احترام بزاره