عزیزم درکت میکنم سخته.
منم خودم ۳۴ و مجردم. حداقل شما تجربه مادرشدن داشتین من ممکنه اینم تجربه نکنم.
اما یه چیزی را خوب میدونم اینجا همه چیز را قراره بگذاریم و بریم. کسی از دقیقه ی بعدشم خبر نداره. اونها هم که الان متاهلن معلوم تیست خودشون یا شوهرشون تا دقایق دیگه هستن یا نه یا چی براشون قراره پیش بیاد.
پس فکر نکن الان تنهایی به خاطر شرایطت. نه
ما در نهایت همه تنهاییم با هر شرایطی
به نطرم در لحظه با بچتون خوش باشین. و خوشحال باشین. و تلاش کنید قدرتمندانه زندگیتون را اداره کنید. روی پاهای خودتون بدون تکیه به کسی و با تکیه به خدا