یکیشون رو که خیلی دوست دارم مادربزرگِ مادرم هستن که تو کودکی خیلی سختی کشیدن بدون والدین بزرگ شدن ازدواج کردن پزشک زنان بودن و بسیار باهوش و زرنگ و با عرضه بودن همسرشون رو خیلی زود از دست دادن و با اون همه بچه زندگی رو از صفر شروع کردن و بهترین زندگی رو ساختن و تو اون زمان چند زبان بلد بودن و چندین هنر داشتن
تا آخرین روزای زندگیشون هم محتاج کسی نبودن
نه بابام وضعش خوب بود تا بیست سالگی مجرد بودم همه تلاش هام فقط درس خواندن بود، از ۲۰تا ۳۳ متآهلم، تلاش هام واسه ساخت زندگی و بچه داریم بود، فقط و فقط خودم و شوهرم بودیم کسی ازمون حمایتی نکرد فقط جهیزیه و سیسمونی بهمون دادن همین، حالا می بینم خیلی اذیت شدم، خیلی سختی کشیدم، بقیه همسن و سالام خیلی راحت تر زندگی کردند.
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
24 ثانیه پیش
26 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز