نمی دونم تا چهار ماهگی بچه م اصلا بهش نگاه نمی کرد و همش ارزوی مرگش داشت
با خودم هم که دیگه نگم
دیگه چهارماهه نه شد بچه م همش نگاه باباش می کرد و همش بهش می خندید چند دفعه پنهانی از من دیدم به بچه نگاه می کنه و براش شکلک در می آره و باهاش بازی می کنه
یه روز هم گریه کرد و گفت پشیمونم از رفتارم و این بچه ی خودم و دیگه خیلی خیلی دوستش داره
ولی خوب همچنان معتقده من اول از یکی دیگه حامله شدم بعد سقط کردم بعد این بچه رو که از اونه حامله شدم😶😶😶 یکم عجیب غریبه ولی خوب سلامت روان نداره دیگه