ما دوست بودیم از موقعی که من ۲۲ ساله بودم
ولی طولانی نشد دوستی مون
من خر هم درگیر یه عشق یه طرفه بودم و واسه فراموش کردنش اینو چسبیدم
اخلاقش عالی بود و حمایتگر بود به شدت و زن دوست
اما لاغره حسابی،قدشم هم قد خودمه،خوش تیپم نیست.محکم هم صحبت نمی کنه.قیافش رو که می بینم مثل زنای دیگه دلم ضعف نمیره.مردونه نیست.
باهاش میرم رستوران و بیرون فکر می کنم بقیه میگن خاک تو سر این زن با انتخابش.(من قدم یه مقدار بلنده و لاغر هم نیستم)و حس خجالت می گیرم.
داره ازش بدم میاد کم کم.فکر کن می خواد شیطونی کنه میاد تو آشپزخونه میزنه به ب....اسنم.انگار خیلی هم مرد جذابیه فکر می کنه با این کاراش دلبری کرده و هاته.
خاک تو سر منی که منطقی ازدواج کردم و فکر کردم قیافه مهم نیست
هرکسی گفت قیافه مهم نیست بزنین تو دهنش
