❌مامانا و باباها واقعا توی این یه مورد خیلی دقت کنید، رویای بچه ها براشون نسازید❌
بذارید بچه ها توی سنین کودکی همون دنیای کودکانه ی خودشون رو داشته باشن. خیلی از والدین رو میبینم که بچه ی خردسال دارن، یا بچه ی دبستانی دارن، یا بچشون راهنمایی هست و مدام میگن میخوادمعلم/مهندس/دکتر/نقاش و... بشه. این حرفا باعث میشه بچه توی ذهنش واقعا این رو برای خودش بسازه که آره من قراره دکتر بشم، من قراره مهندس بشم اونم بدون اینکه خود بچه شخصا رویاپردازی کنه.و کم کم رویای والدین برای بچه در طول رشد از یه رویا تبدیل میشه به هدف، بدون اینکه اون بچه خودش توی تصمیم درباره ی اون هدف دخیل باشه
بعدها بچه ها بزرگ که میشن اکثرا میرن دنبال رسیدن به هدفی که به اشتباه فکر میکنن هدف خودشونه،حتی اگه موفق هم بشن اکثرشون همیشه یه احساس پوچی رو گوشه ای از وجودشون حس میکنن.رضایت قلبی نسبت به زندگیشون ندارن.
اگه هم زمانی متوجه بشن که ساختن هدفی که بقیه براش انتخاب کردن اشتباهه و بخوان تغییر مسیر بدن، با به مشکل بزرگ مواجه میشن، مشکل عدم اعتماد بنفس، و ناتوانی توی تصمیم گیری انفرادی.و همه ی اینا به این خاطر هست که از وقتی بچه بوده تا انتخاب رشته و کنکور و... والدین مدام گفتن میخواد فلان کاره بشه.حواستون باشه که بچه ها توی کودکی و خردسالی بلد نیستن تصمیم بگیر، والدین رو به عنوان بهترین آدمای روی زمین میدونن، فکر میکنن هر چی مامان و باباها بگن به صلاحشونه پس حرف والدینشون رو گوش میدن و همینا باعث میشه که رویایی که والدین برای بچه میسازن خیلی راحت وارد ضمیر ناخودآکاه بچه بشه و کم کم تبدیل به هدف بشه، اینجوری دیگه بچه ای که میتونه دکتر موفقی بشه تبدیل به معلمی میشه که استعدادهای خودش رو نشناخته چون قبل شناخت استعدادهای خودش براش هدف تعیین شده، قدرت تصمیم گیری نداره چون یادش ندادن که تصمیم بگیره و به جاش براش انتخاب کردن، و اعتماد بنفس نداره چون استعدادهایی که شناخته نشدن چجوری میخواستن پرورش پیدا کنن؟، و نمیتونه اونجور که باید خودش رو باور داشته باشه.
پس خیلی مراقب باشید که چه حرفایی میزنید به کودکتون،بچه ها نمیتونن تشخیص بدن که کدوم حرف میتونه درست یا غلط باشه و کدوم حرف آسیب ایجاد میکنه که بخوان خودشون رو از اون آسیب حفظ کنن، پس شما مادر/پدر گرامی مراقب باشید که چی میگید تا در آینده یه فرزند با اعتماد بنفس، خلاق و بدون استرس و افسردگی داشته باشید.