عزیزمن...اینکارت که از مدرسه زدی بری دیدن یه پسر اصلا قابل توجیه نیست به هیچ عنواااان...بعدا خودت برا خودت تاسف میخوری مطمن باش
اونم بفکرته...دشمنت که نیست بعدشم میخاست بگه میگف تا الان....بیچاره پنهان کاری کرده از بابات میدونی چقدر همچین چیزی واسه یه مادر سخته که خطا بچشو نگه و هی دلش بترسه و خودشو مظف بودنه خب چون باباش نمیدونه من بابد خیلی حواسم جمع باشه؟!
این حجم از واکنش خیلی بده خیلییییی!درآینده حتما به مشکل میخوری...اون مادرته الان داره گریه میکنه بعدا شوهرت یا دوستت یا هرکس دیگه ۱۰ برابر بدتر میزنتت...برو ازش عذرخواهی کن ببوسش و از دلش دربیار
من جای مامانت بودم یه سال تو خونه حبست میکردم بدون گوشی
حتی مدرسه هم نمیزاشتم بری
بی ادب!
اشکم بخاطر مامانت دراومد اخه نامرد مادرتو میزنی؟؟؟
من بعضی وقتا صدامو بالا میبرم عذاب وجدان میگیرم
از این کارا نکنین آخر و عاقبت نداره ، کاری به دوستی در حد حرف ندارم پیش روی نکنین چون بار عاطفی و شکستش برای خانم خیلی سنگینه
با خوندن اامه ی تاپیک واقعا خداروشکر کردم ک مثل تو نیستم
کاش یک روانشناس مراجعه کنی واقعا خدا به داد خودت و اطرافیانت برسه با این وضعیت... متاسفم برات
هیچ وقت دوس ندارم جای مامانت باشم
چقد تلخه بچت سرت کلاه بذاره و راه اشتباه بره
کاش من مادرت بودم جفت پاهات میشکوندم
همه ی اتفاقاتی که تو دوره نوجوونی میفته طبیعیه این گرایش به جنس مخالف نیاز به همصحبتی عشق دوست داشته شدن و تمایلات جسمی واقعا یک موضوع خیلی طبیعیه جبهه گرفتن درست نیست باید با نوجوون صحبت کرد راه و چاه نشون داد باید محبت و عشق داده بشه با جنگ و دعوا چیزی درست نمیشه ولی بدون در نهایت روزی میفهمی تنها کسی که در این جهان عاشق واقعیه ی توعه مادرت هست هرگز حمایت مادرت رو به خاطر یه غریبه از دست نده
