سلام عزیزم
موضوع اینه که چرا از اول جوری برخورد کردین که شستن دستای دخترتون وظیفه ی شماست؟
من اخلاقم اینه تو سفرو تفریح و کلا بیرون از منزل دست به سیاه و سفید نمیزنم همه ی کارها صفر تا صد با همسرمه
خونه هم وظایفمون نصف نصفه
مثلا من سفره پهن کنم ایشون جمع میکنه
جاروگردگیری با همسرمه
اشپزی و ظرف با من الی اخر
همه چی تقسیمه
نمیگم اخلاقم درسته هااا
اما بالاخر ایشونم به عنوان پدر و همسر وظایفی داره دیگه
شاید بگین بیرون از خونه کار میکنه اما همسرم خودش میگه ما مردا اگه ۱۰ ساعتم بیرون کار کنیم ذهن و فکرمون فقط حول همون کار میچرخه و درگیر بچه و اشپزی و مهمونداری و.. نیس تو اون تایم و مغزو اعصابمون راحتتره
و همیشه همه جامیگه خانوما خیلی کارشون سخته و خیلی زحمت میکشن
به هر حال بنظرم باهاش صحبت کن که اگه من یادم میره شما به عنوان پدرش کارای بچه رو انجام بده
و اما درباره ی صرفه جویی،من همیشه با خودم میگم حتی اگه بحثم بشه دعوا هم کنم،قهرم باشم باز موقته
بالاخره یک روز یا یک هفته دیگه قراره اشتی کنم دیگه
قرار نیس قهرمون به طلاق برسه کههه،واسه همین همیشه موقع بحثا خودم یجور بحثو میپیچونم که به قهر نکشه و انگیزم واسه پس انداز از بین نمیره و میگم واسه زندگیه خودمو راحتیه خودم و اینده ی پسرم اینکارو میکنم.
به شما هم پیشنهاد میدم با این بحثای کوچیک زندگیتو تلخ نکنو بگذر
کلا بحثو ادامه نده خودش بیخیال میشه
چون این بحثا همه جا هست و عادیه😊