بستگی به تجربه هر کسی داره
من خیلی اذیت شدم خیلی
مادر شدن سخت ترین کار دنیاست ولی در عین حال شیرین
فقط یه نمونش بگم که پسر من تا ۴ ماهگی شب تا صبح بیدار بود و روزا هم خیلی کم میخوابید . بی خوابی منو داغون کرد
من زیاد دیدم توی فامیل و آشنا ولی خوب برای ما که بچه های سخت داشتیم ، بچه داری اونا آسون بود . من یه بار با یکیشون حرف زدم ، با اون بچه آروم و چند نفر کمکی که داشت بازم فکر میکرد خیلی سختی کشیده سر بچه .
منظورم اینه که فقط وقتی اطرافت بچه ناآروم داشته باشی ، قدر آروم بودن بچه رو میدونی وگرنه که همه براشون سخته بچه داری
البته یه عشق عجیبی هم همراه بچه هست که خیلییی کمک میکنه توی تحمل کردن سختی ها
من با تمام كسايي كه بهم استرس وارد ميكردن قطع ارتباط كردم
اينستامو پاك كردم كه هر روز خبر بد نخونم
موزيك خوب گوش ميدم قران گوش ميدم كتاب خوب ميخونم ، با دخترم كلي حرف ميزنم ، براش كلي خاطره يادداشت كردم
خداروشكر از اين مدلا نبودم كه تهوع داشته باشم يا بالا بيارم
ولي ذائقه غذاييم يكم عوض شد . خدارو هزار مرتبه شكر كه همسرم همراهيم كرد و به خواسته هام اهميت. داد
تو كل بارداري يك بار خانواده خودم اومدن براي تبريك و كادو دادن
چند هفته پبشم در حد چند ساعت خواهر شوهرم و شوهر و بچه هاش
حفظ آرامش از همه چي مهمتره
خواهر بزرگ من شاغل بود و سر كار خيلي اذيت ميشد تا دو روز قبل زايمانشم رفت اداره ،خانواده همسرشم اذيتش ميكردن ، اين وسط پدرشوهرشم فوت شد ديگه اصلا بارداري قشنگي نداشت، واقعا بچه نا ارومي داشت ، جوري كه ديگه نرفت سر مار ، هنوزم پسرش بعد ١٥ سال بداخلاق و عصبيه ، خودش ميگه كاش قبل بارداري ديگه سر كار نميرفتم ولي بعدش اينجوري نميشد
خواهر دومم هم شاغل بود ولي خب اصلا ادم استرسي نبود ، كلا همه چيو راحت ميگرفت ، و اينكه واقعا با بقيه كم رفت و امد كرد ، بچه اش خيلي اروم و خوب بود
بچه ها فرق دارن،خودتو واسه خرچیزی آماده کن،بچه اولم دختره،فوق العاده آروم بود،شبا با خودم میخابید تا۱۰ صبح،بینش فقط بیدار میشد شیر میخورد و میخوابید،عصرم کنارم ۲_۳ساعت میخوابید،بین روزم باز میخابید،فقط ۲_۳بار یادمه شدید گریه کرد در حد۵دقیقه،بعدش آروم بود،پسرم اما رفلاکس داشت و همش تو خواب زور میزد،اما گریه نمیکرد اما از الان که ۹ ماهشه فضولیاش شروع شده
من پسرم نوزادی خوبی داشت. یعنی فقط یه ماه اول نصفه شب شیر میخورد میخوابید بقیش تا صبح خواب بود ولی امان از وقتی راه افتاد....
