اول از همه بگم ایشالا عمر اطرافیانتون ۱۲۰سال و همگی سالم و زنده باشن سالیان سال. ابجی من تو بیمارستانه و گاهی تعریف میکنه مثلا یه بیمار مرگ مغزی میارن خیلی از نزدیکانشون حاضر به اهدا عضو نیستن به دلایل اینکه فک میکنن ممکنه بیمارشون برگرده یا نمیخوان تن بیمارشون ناقص به خاک بره. نظر شما چیه. خودتون تو این شرایط تصور کردید واکنشتون چیه و چکار میکنید و چرا
من ترجیح میده اعضای بدنم زنده بمونه و واسه ی یه شخص دیگه کار کنه.همین میشه باقیات الصالحات
من کارت اهدا عضو دارم به خانواده ام هم گفتم آگه اتفاقی افتاد موافقت کنن البته اطرافیان من همه موافق هستن
عزیزم انقدر غم و غصه دارم که اصلا دوس ندارم بشینم به این چیزا که هنوز رخ نداده و قلب ادمو ب درد میاره فکر کنم و نظر بدم . !!!
من با اینکه خیلی منطقیم نمی تونم این کار و بکنم
منم به خانوادم گفتم اگه ی روزی مرگ مغزی بشم اعضای بدنمو اهدا کنن
من که مشکلی ندارم . خدا برای کسی این روزها رو نیاره ولی وقتی قراره جسم پیشت نباشه و زیر خاک بره چه فرقی میکنه که قسمتی از بدنش شکافته یا جدا بشه
خدایا... هرکس... بیادم هست بیادش باش کنارم نیست کنارش باش و اگر تنهاست پناهش باش
خوبه هرکس درزنده بودنش، خودش رضایت نامه ش رو امضا کنه که اطرافیان مجبور به این تصمیم سخت نشن. 
خدا برا هیشکی نخواد
ای بابا این دنیا چیه که بخان نگهمون دارن شاید برگردیم
من که کارت اهدا گرفتم رفت
من که کارت اهدا گرفتم رفت
اخه بدیشم اینه تو تلویزیون دو ماه پیش یه سریال میذاش زنه میگفتن مرگ مغزی شده یه دفعه به هوش اومد... کار میکنن مخاطب فک کنه مرگ مغزی ممکنه برگرده در حال اینجور نیس
من موافقم
منم خیلی دوس دارم بعد مرگم اعضام اهدا بشه
خیلی سخته برای خانواده
من کارت اهدا دارم و وقتی بهش فکرمیکنم خیلی خوشحال میشم. کارت اهدام که صادر شده بود خیلی خوشحال شده بودم و چندبار با شادی تکرار میکردم که خیلی خوشحالم . اخرش شوهرم گفت دس ندارم هی با خوشحالی ازش حرف میزنی. منم کارت دارم ولی ازش حرف نمیزنم. حس کردم یه جورایی راضی نبود من کارت بگیرم. شاید واسه عزیزان سخت باشه اکن لحظه.
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
28 ثانیه پیش
32 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز