منم خیلی وقتها به این موضوع فکر میکنم
نظر من اینه ازدواج برای پرورش نسل جدید و آینده است
و در کنارش برطرف کردن نیاز جنسی و عاطفی
اصولا بعد ۲۳ سالگی انسان فوران احساساتش فروکش میکنه
و عاقلانه تصمیم میگیره
و نیاز به همدم از نوع جنس مخالف داره
از یه جایی به بعد نیاز عاطفی به همه نیازها ارجح میشه
ازدواج اگر درست و عاقلانه باشه و هر دو طرف همدیگرو درک کنن ،حتی تو ۱۸ سالگی میتونه خوب باشه
ازدواج نادرست حتی تو ۵۰ سالگی هم میتونه اتفاق بیفته
به نظر من ازدواج درست ربطی به سن نداره
مشکل ما تو ایران دخالت شدید خانواده هاست
مادر شوهرها تمام محبتی که از شوهر ندیدن از پسرشون انتظار دارن
و وقتی میبینن پسرشون به عروسشون محبت میکنه یه جوری بلاخره یه دعوای سوسکی هم شده بینشون میندازن
اگر خانواده ها دخالت نکن ۹۰ درصد بحث ها اصلا اتفاق نمیافته
منم گاهی فکر میکنم اگر ازدواج نمیکردم چه جوری بود
درآمد داشتم میتونستم برای خودم یه خونه بخرم ماشینم داشته باشم
ولی تنهایی که حال نمیده
چقدر با دوست بری سفر
فرض کن پارتنر داشتم آیا تو مریضی هام تو دل تنگی هام میومد کنارم باشه
پارتنرها اکثرا فقط توی خوشی ها کنار هم هستن
اگر این وسط حامله میشدم آیا اون آقا مسئولیتی قبول میکرد
(من خیلی خیلی مقیدم اینا مثاله)😉😉😉😉
تا چند سالگی میخواستم تنها بمونم
لذت داشتن بچه رو کی میخواستم حس کنم