میدونم چی میگی
ولی همه ما توانایی محدودی توی کمک کردن داریم
ولی همون محدودش هم خیلی خوبه
خیلی ها با فقر بزرگ میشن ولی خودشون ادمهای بزرگ و خودساخته ای میشن
من خیلی رو بچه های کوچیک حساسم
یه مدت توی مرکز شهر یه دختر کوچولو و یه پسر جدا جدا جوراب میفروختن
جوراب ۲۰ تومنی رو ۵۰ میدادن
منم ولم میسوخت میخریدم
یکی از دوستام می گفت
خریدکردن از بچه ها اشتباهه چون اون کسی که اینا رو میاره میبینه بچه ها سود خوبی براش دارن
تعداد بچه ها رو بیشتر میکنه
الان نمیدونم چه کاری درسته
کمک کنیم یا نه؟
بعد یه مدت دیدم دیگه نیستن احتمالا جمعشون کرده بودن
ولی تا مدتها ذهنم درگیر بود
بچه ۸ ساله تو سرمای زمستون که همه فقط اینقدر لباس پوشیده بودن که فقط چشماشون بیرون بود این دو تا بچه با یه لباس نازک روی زمین نشسته بودن