ببینید به صورت کلی اگر عرض کنم، ما توی مبلمان داخلی و همین طور لوستر ها، دو تیپ محصول داریم.
یک تیپ محصولاتی هستند که کاملا حساب شده تولید شدند و کیفیت بالایی هم دارند، این محصولات هر چقدر قدیمی تر بشند ارزش شون بالاتر می ره، طوری که یواش یواش حکم آنتیک پیدا می کنند و به قیمت های سرسام آور معامله می شند. مثلا بسیاری از لوسترهای قرن 18 میلادی در اروپا به قیمت های عجیبی به فروش می رسند. طبیعتا اگر یک لوستر با کیفیت قدیمی پیدا کنیم، ارزش ش رو داره.
همین طور لوستر های مدرن یا پست مدرن و معاصر هم بسیار می تونند مناسب باشند. خصوصا لوسترهای معاصر که عمدا طوری طراحی شدند که با بیشتر سبک های معماری سازگاری داشته باشند.
کلا می دونید بعد از دوران روشنگری، و رشد صنعت، دوران مدرن شروع شد که بعد از مدتی به دلیل این که با فرهنگ ها سازگار نبود، دوران پست مدرن آغاز شد. لوستر یا هر سازه ای که بر اساس تفکر پست مدرن ساخته میشه، در خودش یک سری فرهنگ گذشته رو هم داره، اما از نظر کارایی متناسب هست با تکنولوژی روز و مدرنیسم.
از نظر ابعاد هم یک سری قوانین بند انگشتی داریم که کمک تون می کنه لوستر سایز مناسب رو انتخاب کنید ، مثلا این قاعده کلی:
چطور سایز لوستر (قطر آن) را مشخص کنیم:
مجموع طول و عرض فضا را در 8.5 ضرب کنید و قطر تقریبی لوستر بر حسب سانتی متر به دست می آید.
چطور ارتفاع لوستر را مشخص کنیم:
فاصله بین کف اتاق تا سقف را حساب کنید، آن را در 20 ضرب کنید، این برابر با ارتفاع لوستر بر حسب سانتی متر خواهد شد. این قائده به صورت عمده برای لوستر های آویز قابل اعمال است و لزوما قابل اعمال به لوستر های سبک سقفی نیستند.
چطور ارتفاع آویز کردن لوستر را مشخص کنیم:
اگر لوستر را بر روی کف گسترده آویز می کنید، پایین لوستر باید حداقل 230 سانتی متر بالاتر از کف اتاق باشد.
اگر شما لوستر را بر روی میز ناهار خوری یا جزیره ی آشپزخانه نصب می کنید، پایین لوستر باید حدودا 75 تا 90 سانتی متر بالاتر از سطح فوقانی میز باشد.