اگه آقای شهاب حسینی رو ببینید

رفتارم مثل بقیه ی افرادی که می بینم هست؛ محترمانه و معقول. کلا دنبال عکس گرفتن و امضا از کسی نیستم. برامم مهم نیست. ولی خب چون از بازیش و شخصیتش خوشم میاد؛ احتمالا خیلی برام جالب باشه که چجوری برخورد میکنه و حرف میزنه و..‌.

خیلی کلاسیک یعنی چجوریه؟ مثلا خشک و جدی بود؟

من اگر با هر شخص مهمی قرار داشتم یه سلام و احوال پرسی رسمی و اداری یه خوش بش ساده ( نه خصوصی ) و میپرداختم به مسئله کاری که جلسه برای اون تشکیل شده . در نهایت در پایان جلسه یا تایم تنفس اگر  سوال مورد علاقه ام در حیطه شغلیش رو میپرسیدم مثلا کار جدید چی دارین یا مثلا بازی تو فلان فیلم رو خوشم اومد  

سلام جان دل

هیچی نمی گفتم و اصلا به روم نمیاوردم که ایشون سلبریتی هستن

یه زمانی محبوب ترین آکتورم بود هنوزم بازیشون از نظرم عالیه ولی رفتارهایی که ازشون سر زد به شدت از چشمم انداختشون

یه آدم نون به نرخ روز خور کم ارزش

سلام دوباره

اون جواب قبلی رو با توجه به عنوان و پست اولتون گذاشتم

الان که کل تاپیک خوندم نظرم باز همونه

البته نه به خاطر تو سر مال زدن به قول خودت

بلکه برای توضیحاتی که دادم

اما خب اگه یه قرار کاری بود و همچنان همین احساس خودمو داشتم(یعنی مت به جای شما بودم) با روی باز ولی همچنان رسمی بدون اشاره به شرایطشون برخورد می کردم طوری که هم ادب و شان شرکت و کارمو رعایت کرده باشم هم به طور ضمنی متوجه بشه که محبوب نیست برام

البته شاید حس شما بهش با حس من متفاوت باشه

مثلا من اگه سروش صحت رو ببینم میرم جلو باهاش درباره برنامه هاش و کتاب باز و اینا حرف می زنم چون سلبریتی ارزشمندیه به نظرم 

دقیقا همینو خواستم بگم

خوشحالم که منظورمو تونستم برسونم

وگرنه اگه مثلا ده سال پیش بود هر طور شده باهاش صحبت می کردم و بهش می گفتم که چقدر از بازیاش لذت می برم

شهابدحسینی کسی نیست که به هیجان بیفتم ببینمش خیلی برام عادیه ولی هست کسی که اگه ببینم شاید از ذوق گریه کنم مشهوره ومحبوب قلبها

سومراستاره طرف کسی نیست؟😐

برا من مهم نیست ادمیه که توشغلش موفقه

وخط فکریمون خیلی از هم دوره ودرکش نمیکنم

من یه عکس باهاش میگرفتم 

تازه بهش میگفتم میشه منو سفارش کنی بازیگر بشم