تاپیکو دیدم فک کردم باباش اومده برده
پیش مامانت جاش امنه امنه خیالت راحت
ازتو بیشتر مراقبشه
به اینا فک کن دلتنگیت کم بشه بخوابی
خودتو مشغول کن
خدا حفظ ش کنه
ما همه مون تنهاییم عزیزم ... هرکی به نحوی
وقتی جای پسرمو جدا کرذم ۱۲ ماهه بود
شب اول دو متر ازم فاصله داشت
تا صبح هی نگاش میکرذم گریه میکردم
یه سال تو بغلم بین بازوهام بود ، دو متر فاصله یه هفته عذابم داد
کم کم عادت کردم
الان یک سال و نیمه جدا میخوابه
من سختی شو تحمل کردم که اون مستقل و قوی بشه
درکت میکنم
خدا برات حفظش کنه
دقیقا خیالم راحته چون پیش مادرم جاش امنه، و از منم بهتر مراقبشه ،ولی خب چون بیشتر وقت ها با همیم بعد چند روز نیس شدیداً دلتنگش میشم شایدم تنهایی هامو باهاش پور. کردم اینجوریه چون در هر شرایطی کنارهم. بودیم. و این وابستگی شدید شده
درسته عزیزم ،چون ما در هر شرایطی با هم بودیم یکم شرایط رو سخت کرده برام کنارمه پشتم گرمه با اینکه تنها زندگی میکنیم ولی چون اونجاست هر دفعه برمیگردم میبینم کنارم نخابیده برام یه جوریه انگار چیزی گم کردم وقتی خونست خوبه حتی تو اتاقش بخابه میدونم کنارمه نیس دلم میگیره
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز