ماندن در این رابطه درست است؟

منم ۱۶سالمه مثل توکه میگی خواستگار ۳۰ ساله داشتم ادم خوب ومهربونی بود چون اختلاف سنیمون زیاد بود گفتم نه شما هم همون موقع نباید قبول میکردی...

سلام عزیزم

از نظر من باید طلاقو گزینه ی اخر قرار بدی

ببین میتونی سعی کنی که شوهرتو پیش یه مشاور و روانشناس ببری؟

اگه نتیجه نداد اونوقت به جدایی فکر کن

علت رفتارشون چیه؟

اول باید ببینید دوسش دارین گاهی علاقه باعث میشه برای حفظ زندگی تلاش کنین گاهی از خودگذشتگی کنین و صبورباشین تا زمان همه چیزو حل کنه اگرعلاقه ندارین باید قوی باشید روحیتونو حفظ کنید وبرای زندگی بهتر بجنگید 

موندن اشتباهه تا بچه ندارید جدا شو واقعا همیشه جدایی بد نیست چرا باید بخاطر یه بله اشتباهی موند و مرتکب اشتباهات بیشتری شد؟چرا باید ی رابطه رو ب زور و بدبختی ادامه داد ک کسی نگه جدا شدن و خوشبختن؟زندگی و رابطه ای ک اینقدر برات عذاب آوره و اینقد از همه چی منعت کرده ک میتونی ب جدایی فکر کنی ب درد نمیخوره حتما برو مشاور

سلام با احترام به نظریات مثبت و دقیق دوستان من یه نکته را در گوشه عرض میکنم که قبل از هر چیز اقدام فوری برا برون رفت از شرایط فعلی لازم هست و چیزی که باید در کنارش نیم نگاهی بهش داشته باشید اون مسعله اون شوهرتون هست چه خوب است که درک کنید اون مشکل حادتری نسبت به مشکل شما داره نه به چشم یک دشمن بلکه به چشم یک بیمار روحی بهش نگا کنید اگر قبل ازینکه بخوای خودتو نجات بدی بتونی اونو هم کمک کنی که شاید بتونه از بیماری بدخیم خودش اگاه بشه دوتاتون نجات پیدا میکنید و این میتونه یه جشن دونفره و لذتی عمیقتر داره عزیز

بنظرم تمومش کن 

1. این چ زندگیه 

خیلی از اتفاقهای زندگی ناشی از عدم شناخت و پذیرش تفاوت ها در زن و مرده و ما حتی برای فهمیدنشون مطالعه نمیکنیم و یا به مشاور مراجعه نمیکنیم...فکر کنید خودتون وقتی خشمگین و عصبانی میشید از هر موضوعی علتش چیه؟؟؟ایا باید اطرافیانتون به راحتی بتهتون برچسب بزنن و رهاتون کنند یا اول درک کنند شرایطتون رو....حالا فکر کنید دو نفر با سلایق و حتی ویژگی های ذاتی متفاوت میرن زیر یه سقف شک نکنید خیلی از تنش هاشون میتونه ناشی از نشناختن باشه...یه نمونه ساده  که عمومیتره مردها وقت ناراحتن اغلب  سکوت میکنند و تنهایی لازم دارند ولی زنها بیشتر حرف میزنند و از اینکه تنهاشون بزاری دلخورن و....اول تفاوتها رو بشناس بررسی کن...تا جایی که میتونی اگه اشتباهی دارید حل کنید وگر واقعا راه نداشت به فکر جدایی باش....کتاب انچه از مردان بدانیم نوشته باربارا دی انجلیس خیلی از تفاوتها و راه حل ها رو بیان میکنه...موفق باشید.

طلاق بگیر پشیمون نمیشی برو یه حرفه ای که دوست داری کار کن

با خودت رو راست باش ته ته دلت دوسش داری یا واقعا ازش متنفر شدی ؟ 

اگه هنوز دوسش داری بیافت دنبال راه برای درمانش . برو پیش یه مشاور  اگه میتونی مجبورش کن با هم به جلسات مشاوره برین که خب این یکم بعیده با این چیزایی که تو گفتی . من جات بودم زود تصمیم نمیگرفتم میموندم یه کوچولو برای زندگیم تلاش میکردم که بعدا اگرم جدا شدم نگم میتونستم این راهو برم و نرفتم