جیغ زدن و کم حوصله بودن دخترم

سلام به شما 

از توصیفاتی که فرمودید نشان مشکل جدی وجود ندارد ،‌ فقط باید کمی در مورد خصوصیات کودکان دو ساله بیشتر بدانید 

" دو سالگی پر دردسر " این عبارت کاملا ویژگی های این سن را می تواند بیان کند . رشد کودک دراین بسیار با سرعت پیش می رود . خصوصیات اخلاقی کودک دو ساله با کودک یک ساله بسیار متفاوت است . او در این سن بیشتر دوست دارد مخالفت کند . گاهی حتی با خودش هم مخالف است مثلا ممکن است بگوید فلان غذا را می خواهد بعد برای او همان غذا را می آورید و می گوید نه و نمی خورد .بعضی کودکان در این سن ممکن است از فعالیت های تیمی استقبال کنند و خوشحال باشند اما بعض هایشان دوست نداشته باشد و حتی با هم بازی خود کنار نیایند پس انتظار یک رفتار اجتماعی قابل قبول نداشته باشید . 
در مورد قشقرق راه انداختن : بچه ها خشم و احساس ناکامی شون رو با قشقرق راه انداختن ، نشان میدهند . بعضی از بچه ها ساکتند و قهر میکنند و حاضر نیستند چشم تو چشم بشوند و بعضی بچه ها جیغ میکشند و دست و پا می کوبند و ... 
تا حدودی در بچه ها عادی و حتی قابل پیش بینی هست اگر این موقعیت ها را درک کنید قطعا می توانید واکنش بهتری نشان دهید . 
بطور مثال همونجور که خودتون فرمودین زمانی که بچه ایی سعی میکنه دختر شما را بغل کند او عصبانی می شود و بدش می آید به همین ترتیب موقعیت ها را شناسایی کنید تا بتوانید هم خودتان و هم او را از وضعیت قشقرق بهتر نجات دهید 
بعضی کودکان زمانی که گرسنه می شوند حساس تر می شوند ،‌بعضی بچه وقتی زمان خواب آنها تغییر کند مثلا خواب ظهر نکند یا شب تا دیر وقت بیدار باشد یا صبح زود بیدار شود ،‌کودکان دو ساله جشن های پر سر و صدا و شلوغ  را تحمل نمیکنند و ... وضعیت های مشابه در کودک خود مشخص کنید . این را بدانید که نمیتوان به طور کلی جلوی این کار را گرفت ولی می توان با آگاهی یافتن از آن ،‌بهتر کنترل کرد .مثلا وقتی حس میکنید که شرایط طوری هست که دارید به زمان نا آرامی کودک نزدیک می شوید میتوانید احساساتش را برایش به زبان بیاورید به این ترتیب به او کمک کنید . مثلا وقتی از پارک برگشته و خیلی خسته شده بگویید " میدونم که کلی بازی کردی خسته شدی رسیدیم خونه بریم استراحت کن من بغلت میکنم با هم قصه میخونیم " یا هر چیزی که حس مادرانه شما ان لحظه می گوید که میتواند کودکتان را آرام کند . ( چیزی که قابلیت اجرا دارد )‌
هنگام قشقرق بیشتر سعی کنید کنار او باشید همونجور که گفتید و صبور هستید و این خیلی قابل توجه هست . چیزی که خیلی می تونه به شما در مقابل کودکی که در این وضعیت هست کمک کند حفظ آرامش شماست 
این که تشویقش میکنید پیش بچه ها بره خوبه اما طوری نباشد که تحمیل کنید اگر دوست دارد برود اگر نه می تواند جوری که دلش می خواهد بازی کند 
به همین صورت در مورد رفتن پیش غریبه ها و افراد ناآشنا . او را مجبور به رفتن نکنید اگر دوست ندارد پیش شما بماند . 
کودک دو ساله بیش از قبل به توجه شما نیاز دارد . همانطور که قبلا برای او وقت می گذاشتید و با او بازی میکردید الان هم ادامه بدهید . 
حداقل روزی نیم ساعت بازی که در آن فقط لذت ببرید . یک تایمی که هم شما سرحالید و هم کودک ،‌را انتخاب کنید و یک فعالیتی را که هر دو از آن لذت می برید را انتخاب کنید . بهتر است برای هر روز یک فعالیت باشد که تکراری هم نشود . از قایم باشک ، نقاشی با رنگ انگشتی (‌ترجیحا خوراکی )‌ لگو ساختن،‌کتاب خواندن یا قصه گویی  و....
هدف از این نیم ساعت نه تربیت است نه آموزش نه تذکر . فقط و فقط لذت بردن در کنار هم . از روزی نیم ساعت شروع کنید اگر خواستید می توانید زمانش را بیشتر هم بکنید . 
توجه مثبت به کارهای خوبش هم داشته باشید این توجه می تواند جوری که مطابق میلی کودک باشد انتخاب کنید . اگر از بوسید شما خوشحال می شود یا بغل کردن یا دست کشیدن روی سرش یا گفتن کلمات محبت آمیز و ...  باشد 
مادر عزیز نکته ایی که باید توجه کنید اینکه دختر کوچولوی شما در حال رشد هست و در هر مرحله از رشد خصوصیات ویژه ایی دارد که با قبل متفاوت است . اگر از لحاظ جسمی و فیزیکی مشکلی در او وجود ندارد مطمئن باشید این نکاتی که گفتید گذرا هست و مربوط به مرحله رشد اوست.