عدم توانایی در روابط عمیق دوستی

سلام و خسته نباشید.

سوالی داشتم؛

من کلا یک دوست دارم. تقریبا ۱۲ ساله که دوستیم و ایشون تنها دوست من هستن.

از بچگی با همه حرف میزدم؛ بازی میکردم؛ میگفتم و میخندیدم و یا با ناراحتیشون ناراحت میشدم ولی درمقابلشون اگر باهام خوب بودن خوب بودم. یعنی اگر کسی مثلا سرد میشد و یا قهر میکرد و یا به هر دلیلی خودش رو کنار میکشید در عین ناراحتی حتی به روی خودم نمی آوردم و منتظر می موندم تا طرف بیاد جلو.

دوران ابتدایی؛ راهنمایی؛دبیرستان (اول دبیرستان با همون تنها دوستی که گفتم آشنا شدم)؛ پیش دانشگاهی(با چند نفر دوست شدم اما بعد اتمام مقطع دوستیمون قطع شد)؛ دانشگاه(با یک نفر دوستیمون عمیق شد و ایشونم هستن؛۹ساله که باهم دوستیم اما نه مثل صمیمیت اون دوست دبیرستانم)؛ سرکار؛ و...

من تمام این دوران ها همون مدلی بودم که گفتم.

یعنی با همه حرف میزنم، اما نمیتونم با کسی عمیقا ارتباط برقرار کنم.

خودم احساس میکنم نمیتونم چون دلیلش اینه که نمیتونم با افرادی که خط فکریشون با من یکی نیست و یا همه چیز رو خیلی ساده میگیرن ارتباط برقرار کنم... متاسفانه غرورم هم اجازه نمیده تا خیلی با همه صمیمی بشم.

برای من منزلت اجتماعی طرف مهم نیست؛ برام ثروتش و یا مقامش هم مهم نیست؛ من فقط دوست دارم که کسی که باهاش معاشرت میکنم درک فیلسوفانه داشته باشه؛ دانشش زیاد باشه؛ و درکش از زندگی فراتر از این چیزهای روزمره و عادی باشه.

اون دوستی که اولش گفتم تنها کسیه که میفهمتم...

حتی خیلی پسرها خواهان ارتباط با من بودن اما من فقط در حد کاملا معمولی بودم.

تا اینکه با همسرم آشنا شدم و بعدها هم ازدواج کردیم.

همسرم خیلی تشویقم میکنه برم بیرون؛ برم کلاس های مختلف؛ برم بگردم. حتی میگه اگه خواستی تنها یا با دوستت برو.

اما من خیلی سختمه...

۲سال بیشتر که همسایه کنار دستیم رو درست ندیدم... چون همش تو خونه ام و با کسی سلام علیک ندارم.حتی نفهمید من کی باردار شدم و کی فارغ! مطمئنم بین تمام ساختمونمون مثل یک معما می مونم که چرا هیچوقت پیدام نیست...

فقط با خانوادم راحتم.

حتی بعد این همه مدت نتونستم خانواده  همسرم رو خانواده  خودم بدونم و همیشه بک دیوار نامرئی جلوم هست...

اما الان خسته شدم و دلم میخواد یه راهی برای شروع ارتباط با دیگران بدون در نظر گرفتن تفکراتشون داشته باشم.

خب همه که مثل هم و مثل من نیستن...

خواهش میکنم راهنماییم کنین دیگه خیلی کلافه شدم...