قهرهای طولانی همسرم و آمدن به خانه پدری

سلام وقتتون بخیر من حدودا 32 ساله هستم و 5 سال و نیم عقد کردم و چهارساله و نیمه که عروسی کردم، آشنایی من به شکل سنتی بوده و با این موضوع مشکلی ندارم، مشکل اصلی من اینه که همسرم بسیار مغرور و از خود راضی و بی منطق هستش و هر روز از ظاهر هیکل و حرف زدن و غذا خوردنم ایراد میگرفت که چون میدونستم حرفهاش منطقی نیست محلش نمیزاشتم و از کنار حرفهاش به راحتی و بدون هیچ عکس العملی رد میشدم چون مطمئن بودم که هیچ کدوم از اون ایرادات رو ندارم، مشکل دیگه ای هم که دارم اینه که همسرم بسیار بسیار بسیار سرد مزاج هستن (از اولش هم خیلی گرم نبودن اما الان یک ساله خیلی خیلی سرد شدن) به طوری که اگه در ماه دو بار هم رابطه داشتیم اونم به اصرار من بود و همسرم هم اصلا نیاز های من رو نمیدید. و از طرفی هم با توجه به اینکه شاغلم، ایشون هم هیچ هزینه ای برای من نمیکردن و کل هزینه های تفریح، درمان، پوشاک، ماشین با خودم بوده و هستش و سر هر مساله واهی قهرهای طولانی مدت داشتن و اولین حربه شون عوض کردن جای خوابشون بود، الان دقیقا از ابتدای مهرماه سر یک مساله بسیار جزیی قهر کردن و چهل روز حتی یک کلمه هم صحبت نکردن و من چند بار پیشقدم شدم ولی گفتن که من حرفی ندارم...

و واقعا من دیگه بریدم، خسته ام، هیچ دلیلی نمیدیدم چهل روز بی محلی رو تحمل کنم و بمونم تو اون زندگی، اصلا انگیزه نداشتم که باهاش زندگی مشترک رو ادامه بدم و دلگرم بشم، نه مسافرتی، نه تفریح مشترکی، نه فیلم دیدن مشترکی، همیشه سرش تو گوشی و لپ تاپ بود ( تو تمام این سالها نه این چند ماه اخیر)، و منم به مرز جنون رسیدم و یک ماه قبل برگشتم خونه پدرم، الان از یک ماه قبل نه تماسی بوده و نه پیامی و من اصلا ازش بی خبرم...

الان واقعا موندم که چیکار باید بکنم من حتی اردیبهشت ماه و این آبان ماه لعنتی پیشنهاد مشاور رو بهش دادم و ایشون معتقد بود که پول پرت کردن هستش مشاوره رفتن... 

همسرم 34 سالشه و مدرکمون کارشناسی ارشد هستش و هر دو کارمند هستیم و فرزندی هم نداریم، من اگه درگیر سن و سالم نبودم و زمان کافی برای مادر شدن داشتم، بدون شک طلاق اولین راهکارم بود اما الان با این شرایط خیلی خیلی مرددم شما کمکم کنید؟