پسرم یکسال ویکماهشه

سلام

کتک زدن والدین توسط کودکان در سنین ۲ تا ۴ سالگی شیوع زیادی داره. معمولا کودک در موقعیت هایی که رنجیده می شه، خجالت می کشه ،توجه کمی دریافت میکنه و یا خسته س این واکنش نامطلوب رو از خودش نشون می ده . يكي دیگه از دلايل تكرار رفتار پرخاشگرانه اينه كه كودك به اين نتيجه مي‌رسه كه نه ‌تنها رفتار پرخاشگرانه‌اش منجر به پيامد بدي نمي‌شه بلكه تقويت هم مي‌شه. مثلاً پدر و مادر گاهي چون حوصله سر و صدا و داد و فريادهاي كودك رو ندارن يا از رفتارهاي پرخاشگرانه کودکشون مي‌ترسن، هنگام بروز رفتار پرخاشگرانه، سريع اونو به خواسته‌ش مي‌رسونن تا آروم بگیره، در نتيجه كودك ياد مي‌گيره براي رسيدن به خواسته‌ش پرخاشگري كنه. پس بايد مراقب باشيد كه با رفتارتون موجب تقويت رفتار منفي نشید.
برای حل این مشکل هر زمان که کودکتون اقدام به زدن شما کرد محیط رو ترک کنید، این کارو بدون عصبانیت انجام بدید، اما قاطع باشید. وقتی کودکتون از این راه می خواد به خواسته اش دست پیدا کنه تحت هیچ شرایطی کوتاه نیاید و خواسته شو اجابت نکنید. اگر هم اصرار کرد قاطعانه اما با مهربانی بهش بگید تا زمانی که این طور رفتار کنی من خواسته تو رو انجام نخواهم داد. تسلیم رفتارش نشید و قاطعانه بهش بگید که این رفتارش شما رو ناراحت میکنه و عواقبی هم داره. و راجع به پیامدهای این رفتارش هم براش توضیح بدید. مثلا از چیزی که به اون علاقه داره محرومش کنید( کارتون، قصه یا بازی). اما با وجود این محرومیت بهش بگید که دوستش دارید (محبت بی قید و شرط(. تنبیه به معنای محروم کردن درباره ی موضوعاتی که دوست داره نقش بزرگی در کاهش رفتارهای ناشایست کودک از جمله کتک زدن والدین داره. پیشنهاد میکنم با كيفيت ترين زماني رو كه حوصله ی ارتباط و بازي با كودکتونو داريد انتخاب كنيد؛ و در اون زمان باهاش صحبت كنيد و همراهش بازي مورد علاقه شو انجام بدید (حداقل يك ساعت)؛ شايد اين مطالب به نظر شما ساده بيايد اما در حل مشكل كارايي زيادي داره.
وقتی کاری که می خواد رو انجام نمی دید ،این باعث میشه که نا آروم بشه. در اینجا میتونید از ترفند زمان دادن استفاده کنید. این راهکارو میشه از 18 ماهگی به بعد شروع کرد. با این ترفند کودک میتونه خودش تا حدی بهانه گیری هایشو کنترل کنه. کودک رو در مکانی ساکت و خسته کننده برای مدت زمان کوتاهی (یک دقیقه برای هر سال از عمرش) بذارید. این مساله کمک میکنه تا کودک خودشو آروم کنه. بهش توضیح بدید که چه کاری می کنید: " زمان می دم تا آروم بشی و مامان اینجا منتظر توست." . اگه کودک نخواست که اونجا بمونه با قدرت اما نه با بداخلاقی اونو در مکان موردنظر نگه دارید و دنبال کار خودتون برید. البته جاش امن باشه و به هیچ وجه بهش نگاه نکنید و بذارید با خودش کنار بیاد.
در مورد اینکه چطوری فرمان بدید که کودکتون به حرفتون گوش کنه مواردی هست که باید رعایت کنید. فرمان شما یابد روشن باشه یعنی دقیقا بگید چی کار کنه (مثلا نگید برو اتاقتو مرتب کن بگید برو اسباب بازیاتو بریز توی سبد). دستور شما باید کوتاه باشه. هر چی طولانی تر باشه احتمال اجرا کمتره(مثلا نگید قرار بود از بیرون میای بری لباستو عوض کنی بگید عزیزم لباس!). فرمان های قابل اجرا برای انجام کار صادر میشه نه برای انجام ندادن (مثلا نپر روی مبل بپر بغل بابا). آدم به لحاظ روانی از چیزی که منع میشیم، تحریک می شیم و انجام میدیم پس به جای اینکه بگید انجام نده و نکن بگید چی کار انجام بده.

شاد و موفق باشید