عدم توانایی همسر در ابراز محبت

سلام دوست عزیز

هر فردی روش مخصوص به خود را در ابراز عشق دارد. زبان عشق مخصوص به خود 
همسر شما با عمل این کارو انجام میده و شما با کلام. البته ترجمه احساسات و به قالب درآوردن آن‌ها همیشه ساده نیست. انتخاب واژه‌های مناسب برای توصیف دقیق احساسات مهارتی ویژه می‌طلبد. برخی از ما زیاد به زبان عشق آشنا نیستیم. این به این معناست که در گذشته هرگز کسی اینگونه به ما عشق نورزیده است.

برخی می‌گویند که دوست ندارند در مورد احساساتشان حرف بزنند.

برخی با ابراز و بیان احساساتشان معذب می‌شوند.

برخی ‌می‌ترسند مهارتی در این کار نداشته باشند و با این کار حس می‌کنند آسیب‌پذیر شده‌اند.

برخی اظهار می‌کنند که نمی‌دانند چه بگویند و نمی‌توانند احساساتشان را توصیف کنند و دوست ندارند در مورد آن حرف بزنند.

اما ترس از آسیب‌پذیر بودن یا عدم مهارت در این زمینه می تواند ریشه در کودکی و مسیر تربیتی فرد باشد.

در حال حاضر برای ایجاد تغییر باید صبور باشید.
در وهله اول زبان عشق یکدیگر را بشناسید (برای این کار کتاب 5 زبان عشق را مطالعه نمایید)

در مورد ایراد گرفتن ایشون:

واکنش های تان را هوشمندانه انتخاب کنید
معمول ترین واکنش نسبت به انتقاد و بهانه جویی بین همسران، جنگ و دعوا و جر و بحث است. جر و بحث کردن باعث می شود شرایط ناخوشایند ایراد گیری ها تداوم پیدا کند و وارد حاشیه های بیخود هم بشوید. به هر حال چنین واکنش هایی فقط باعث تشدید تنش و ادمه پیدا کردن آن بین شما و همسرتان خواهند شد. بهترین واکنش این است که هیچ واکنشی نشان ندهید! یعنی ظاهرا به همسرتان گوش بدهید اما همزمان خونسردی خود را حفظ کنید و نقد و ایراد جویی او را بررسی نکنید.
البته منظور این نیست که کاملا ساکت بمانید و احتمالا خشم همسرتان را برانگیخته کنید. مثلا او می گوید:تو خانه را خوب تمیز و مرتب نمی کنی. شما بگویید:ممکن است حق با تو باشد. او می گوید:تو باید یک اتومبیل جدید بخری. شما بگویید:روی این موضوع فکر می کنم. او می گوید:آرزو داشتم تو بیشتر شبیه پدرم/ مادرم بودی. شما بگویید:من مقایسه کردن را دوست ندارم.
از احساسی که در این لحظه در شما برانگیخته شده، قدمی به عقب بر دارید
البته کار سختی است که احساسات تند برانگیخته شده را نادیده بگیرید، مخصوصا اگر منفی هم باشند. اما واکنش نشان دادن و حرف زدن طبق آزاری که دیده اید، احتمالا فقط باعث می شود هر دوی شما درگیر لحظات دردناکی شوید و نتوانید کمکی به همدیگر بکنید.
در مورد انتقادهای همسرتان، بی طرفانه فکر کنید
در موضوع دفاع قرار گرفتن و شروع مبارزه های کلامی، چالش های جدیدی ایجاد می کند. اول ببینید نقدی که بر شما وارد شده اصلا درست است یا نه، با خودتان روراست باشید و شرایط را ارزیابی کنید. از خودتان بپرسید آیا ممکن است تعمدا کاری کرده باشید که همسرتان را آزرده کرده یا این احساس را به او داده که مورد بی احترامی شما قرار گرفته؟
برای خودتان حد و حدود تعیین کنید
اگر همه چیز را بررسی کردید و علتی برای رفتار بد همسرتان پیدا نکردید، باید از جانب خودتان کاری بکنید. همسر شما وظیفه دارد با شما با احترام و توجه رفتار کند. تعیین کردن حد و حدودهای فردی که سالم و درست هستند درست مانند ساختن حصاری محکم در اطراف خانه تان است که از داشته های با ارزش تان محافظت می کند. بخشی از مراقبت فردی این است که به هیچکس اجازه ندهید به اعتماد بنفس شما لطمه بزند و این درست همان جایی است که مسئله ی حد و حدودهای فردی مطرح می شود.
حد و حدود مشخص کردن به این معنی نیست که دیگران را از زندگی خود خارج کنید. بلکه فقط باید مشخص کنید اجازه ی چه رفتارهایی از دیگران را نسبت به خود می دهید تا آسیب نبینید. اگر نسبت به حصاری که دور خود کشیده اید وفادار و جدی باشید، هر دوی شما یاد می گیرید که راه سالم تری را برای زندگی برگزینید.
حدود شخصی تان را چگونه اعلام کنید؟
تعیین حد و حدود به طور شفاف کار سختی می تواند باشد اما با تمرین کردن می توانید آن را به خوبی یاد بگیرید.
جملات تان با «من» شروع شود تا تمرکز روی خود شما باقی بماند و اینگونه جلوه نکند که شما طرف مقابل را متهم می کنیدتُن صدا و لحن تان ملایم باشد، اگر داد و فریاد کنید، همسرتان فقط صدای هیجان شما را خواهد شنید و به چیزی که می خواهید نمی رسید. خوشبین باشید، تعیین حد و حدود فردی ممکن است در ابتدا حس خوبی نداشته باشد اما چیز خوبی برای هر دوی شماست.

صبور باشید، و اجازه ندهید به این راجتی آرامش ذهنی تان مختل شود.🌹🌹🌹