دوست عزیز سلام
مشکلی که عنوان کردید ریشه یابی خیلی دقیقی نیاز داره از دوران کودکی، شیوه ی تربیتی، نحوه ی برخورد پدر و مادر و فامیل و دوستان، مشکلات خانواده، مشکلات دوران تحصیل، بزرگسالی، کارهایی که برای حل شدن این مشکل انجام شده، شیوه ای که برای مقابله با اون پیش گرفتید و کلی مساله دیگه که نیاز به داشتن اطلاعات در مورد اونها هستش تا بشه برای رفع مشکل بهترین راهکار رو به شما ارایه داد و قطعا نیازمند درمان حضوری هستش بنابراین من اینجا مختصر توضیح کلی برای شما میدم و بهتون توصیه میکنم به روانشناس مراجعه کنید.
وقتی که ما دچار احساس بی ارزشی هستیم احساساتی نظیر شرمساری، افسردگی و مشکلات ارتباطی پیدا خواهیم کرد.احساس بی ارزشی چندان برای دیگران قابل مشاهده نیست و ماهیت درونی و خصوصی داره. اگرچه احساس بی ارزشی بسیار فراگیر هستش،اما شناسایی و تشخیص اون کار سختیه به این دلیل که از طرفی عیب ها و ایرادها درونی هستند و از طرف دیگه شما هم تموم تلاشت رو میکنی که عیب ها و ایرادها برملا نشه.
افرادی که احساس بی ارزشی در زندگی دارن برای مقابله با این مشکل دست شیوه های متفاوتی برای مقابله با اون می زنن. بعضی اعتماد به نفسشون رو از دست میدن یعنی تسلیم اوضاع پیش اومده می شن. برخی ظاهری طبیعی و موجه دارن و به نوعی از این مسئله فرار می کنن و برخی طوری رفتار می کنن که انگار اصلا دچار احساس بی ارزشی نیستن و ظاهری بسیار عالی، قوی و آسیب ناپذیر دارن. البته انتخاب این روش ها به صورت ناخودآگاه هستش و فرد از انتخاب اون آگاهی نداره. مثلا اجازه نمیدیم دیگران به ما نزدیک بشن.
برای تغییر این احساس تا قبل از رفتن پیش روانشناس روی این مسایل میتونید کار کنید:
-احساس های بی ارزشی و شرمساری دوران کودکی رو درک کنید. کودک آسیب دیده درون خودتون رو حس کنید.
-فهرستی از شیوه های مقابله خود با مسائل زندگی مثل (تسلیم،فرار و حمله)برای کنار اومدن با بی ارزشی در زندگی رو بنویسید.
-تلاش کنید دست از رفتارهای مقابله ای ناسالم مثل فرار یا حمله بردارید.
-احساس های شرم و بی ارزشی رو در رفتارهای روزمره زندگی خود زیرنظر بگیرید.
-نقاط قوت و ضعف خودتون در دوران کودکی و دوران فعلی رو بنویسید.
-نقاط ضعف فعلی خودتون رو به طور جدی ارزیابی کنید و مهارت مقابله با اونها رو یاد بگیرید.
-برای تغییر نقاط ضعف تغییر پذیر،برنامه ریزی کنید.
-نامه ای به والد یا والدین سرزنش گر خود که باعث به وجود آوردن احساس بی ارزشی در شما شدن بنویسید(نیازی به ارسال نامه نیست،بلکه هدف نوشتن احساس ناخوشایند خود نسبت به والدین هستش).
-تلاش کنید در روابط صمیمی خودتون صادق باشید و سعی در پوشاندن عیب و نقص خود نکنید.
-عشق و محبت افراد نزدیک خودتون رو بپذیرید و با بدبینی اونها رو از خود طرد نکنید.
-اجازه ندید دیگران رفتارهای توهین آمیز و نامحترمانه با شما داشته باشن.
-اگر در روابط خود به طرف مقابل ایراد می گیرید و سرزنش می کنید،دست از این کار بردارید.
شاد و پیروز باشید.
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید