ترس کودک پانزده ماهه از صدای اطراف

با سلام خدمت شما مادر عزیز

صرف نظر از اینکه خود ترس چیست، چند مورد را باید در همه سطوح در نظر داشت. با توجه به اینکه ترس‌ها اغلب طبیعی بوده و به طور معمول نباید خیلی در مورد آنها نگرانی به خرج داد چند عامل را باید در نظر بگیرم به طور مثال اینکه فرزندتان چه مدت است نسبت به مسئله‌ای ترس نشان می دهد.
فرزند خود را تایید کنید: قبل از فکر کردن برای حل مشکل فرزندتان، لحظه‌ای نگرانی او را بشنوید. به عنوان مثال اگر فرزندتان از چیزی که در تلویزیون دیده ترسیده است به جای گفتن اینکه نباید به آن فکر کند یا آن چیز واقعیت ندارد با یک تایید ساده شروع کنید. می توانید به او بگویید بسیار متاسفم که باعث ترس تو شده است. این کار به کودک شما می‌فهماند که شما متوجه ترس و ناراحتی او شده‌اید.
به فرزندتان کمک کنید با ترس‌هایش روبرو شود: ما می‌توانیم با دور کردن فرزندمان از موقعیت‌هایی که برای او ترسناک است به ترس او دامن بزنیم. چرا که با اینکار به او این پیام را منتقل می‌کنیم که آن موقعیت واقعا ترسناک است. اگر به فرزندانتان کمک کنید با ترس‌هایش روبرو شود گرچه ممکن است زمان بیشتری ببرد ولی ارزش تلاش را دارد. می توانید به او بگویید "من می دانم که این کمی سخت است اما این را نیز می دانم که تو از پس آن بر می‌آیی."
تدریجی پیش بروید: مواجه با ترس‌ها باید به طور تدریجی صورت بگیرد.
مراقب اطمینان دادن‌های مکرر باشید: طبیعی است که به فرزندتان بگویید همه چیز خوب پیش خواهد رفت ولی از طرفی هم تکرار بیش از حد این حرف‌ها، نیاز به اطمینان را در آنها افزایش و اعتماد به نفسشان را کاهش می‌دهد.
ترس حالتی احساسی است. تجربه ای ذهنی از چیزی تهديد کننده.بچه ها دوره های ترس گوناگونی را میگذرانند.ترس از تاریکی،غول زیر تخت،دندان پزشک،معلم،مدرسه و حیوانات و صداهی بلند  و ناگهانی.معمولا این دوره های ترس موقتی هستند و بچه ها به تدریج که بزرگتر می شوند بر آن ها فائق می آیند.اغلب ترس ها تا سنین ۴ یا ۵ سالگی و به طور گذرا اتفاق می افتد.
وقتی که بچه ها دچار ترس می شوند نیاز دارند که به آن ها اطمینان داده شود. پدرو مادر می توانند جملاتی از این قبیل بکار ببرند.” تو ترسیدی چون فکر میکنی یک کسی یا چیزی در کولر پنهان شده است.” این جمله حسن تفاهم و رابطه ی بین کودک و والدین را تقویت میکند و به این ترتیب ،کودک  درمیابد که در تصورات خودش تنها نیست. وقتی که به احساساتش اقرار کردید و با خیال او در مورد بودن چیزی در کولر همراه شدید،آنگاه شانس بیشتری برای ارائه پیشنهادهایی جهت کاهش ترسش خواهید داشت . همچنین میتوانید از کودک بپرسید که حالا میخواهد چکار کند.
میتوانید از طریق قصه به او کمک کنید که بر ترسش غلبه کند یکی از بهترین راه‌های انتقال غیر مستقیم سخنتان به کودکتان «بازی کردن» است. شما می‌توانید در زمینه های ترس کودکتان با وی همبازی شده و واکنش‌های کودکتان را ببینید و اگر لازم بود اصلاحش.

درباره ی ترس های کودک با او صحبت کنید: با فرزندتان درباره ی چیزهایی که باعث ترسش می شود صحبت کنید. ازاو بخواهید درباره ی حسش، فکرش و ترسش بیشتر صحبت کند چون باعث می شود کودکتان راحت شود. وقتی کودک از ترسش حرف میزند شماهم ترس را در چهره نشان بدهید و طوری رفتار کنید که بفهمد درک می کنید، این همدلی، ارتباط شما و فرزندتان رو بهتر می کند و برای کودک دلگرمی ایجاد می کند.
به او اطمینان بدهید که دوستش دارید: به او اطمینان بدهید که دوستش دارید و چون می خواهید که آرامش داشته باشد و کودک شاد و خوشحالی باشد دوست دارید از ترسش دور شود.
ترس از تاریکی و صدای بلند را به عامل اضطراب در کودک تبدیل نکنید: بعضی افراد فکر می کنند که اگر به چیزی که کودک از آن ترسیده بخندند و با تمسخر به آن نگاه کنندآن ترس از بین می رود و کودک متوجه ترس بیجا می شود، در حالی که اصلا اینطور نیست! و این خنده و تمسخر تنها باعث می شود کودک از شما فاصله بگیرد و علاوه بر اینکه عزت نفسش پایین می آید، اضطرابش هم بیشتر می شود.
موفق باشید.