احساس بی حوصلگی در مورد رفتار با فرزندم

سلام و خسته نباشید . راستش من چند وقته احساس می کنم کم حوصله شدم . 27 سالمه و مادر یک پسر 23 ماهه ام و 13 هفته است باردارم . دندانپزشکم و از صبح تا 3 سرکارم . پسرم پرستار داره و خدا رو شکر با پرستارشم خوبه . ولی وقتی من خونه ام مدام به من می چسبه و هر جا برم اونم میاد و حتی وقتی یه غذای ساده میپزم کلی توی آشپزخونه شلوغ کاری می کنه و با وسایلی که دستش می رسه بازی می کنه و بهم می ریزه در حدی که من مجبورم کل روز رو پیش اون باشم و وقتی خوابید تا دیروقت بیدار بمونم کارهای خونمو انجام بدم . از طرفی شوهرم مشغول درس خوندنه و قریب به یک ساله در روز به طور متوسط یک ربع هم دیگه رو میبینیم . رابطه زناشوییمون از اولم کم بود الان هم بدترم شده . خواهرمم کنکور داره و به همین خاطر خونه مادرمم نمیرم و اونم نمیاد که به خواهرم برسه . حالا من چند وقته احساس می کنم حوصله بیرون رفتن و بازی با بچه مو ندارم  . احساس میکنم براش مادر بدیم همش احساس عذاب وجدان دارم که چرا مثل بقیه مادرها هر روز پارک نمیبرمش و فقط 4 تا خونه سازی میریزم جلوشو همش با همونها با هم بازی می کنیم . وقتی کار خطرناک میکنه و به اخطارهای من توجه نمی کنه بلند میگم "نکن مامان جون بسه دیگه دیوونم کردی " و بعدش سریع پشیمون میشم و گریم میگیره . همش احساس می کنم براش مادر خوبی نیستم و اون منو دوست نداره . پسرمم خیلی باهوشه و خیلی حافظه قوی ای داره و همه چیز یادش میمونه در حدی که الان از سر خیابون خونه مادرم و خونه خواهرم سریع میفهمه خونه کیه و هی اسمشونو میاره می ترسم یادش بمونه بدخلقی منو و ازم متنفر بشه . کمکم کنین که بتونم خودمو و پسرمو از این شرایط نجات بدم. ممنونم