سلام
خوشحالم بابت اینکه چالش این روز های خود را با ما مطرح کردید.
ببینید من در متن شما چند نکته دیدم که به ترتیب عمیق بودنشون در موردش صحبت میکنم.
باید بگویم علاقمندی شما و در کنار آن تلاش برای رسیدن به آرزو ها یکی از مهم ترین اتفاقات زندگی انسان است.پس پرداختن به علاقمندی ها بسیار مهم ایت اما از طرفی در نظر داشته باشید که هر رشته ای شرایط خود را دارد و گاهی ممکن است مثلا شما در رشته ای مثل مامایی شروع به تحصیل کنید و در ادامه به سمتی که علاقه بیشتری دارید حرکت کنید یعنی ورود و قدم برداشتن در راه بهتر از نشستن و پشت کنکور ماندن برای قبولی در رشته ای سخت تر یا دانشگاه دولتی است. همین که علاقمندید کافیه که به سمت مامایی حرکت کنید و در ادامه راه ببینید واقعا علاقمندی شما به کدام سطح بیشتر است. البته با توجه به سن شما ممکن است در ادامه احساس کنید تغییراتی در شما ایجاد شده که مسیر جدیدی را دوست دارید انتخاب نمایید که این هم با نشستن و اقدام نکرد ایجاد نمی شود بلکه بخشی از کل اتفاق است که به سمت آن می روید.
در مورد بیماری شما باید بگم که متاسفم اگرچه گاهی در زندگی ما بروز مشکلات یا بیماری هایی ما رو قوی تر از دیگران می کند و همینطور مقاوم تر یا حتی دیگرانی که این بیماری را ندارند شرایط ادامه رشته در دانشگاه آزاد را هم ندارند . پس در نتیجه باید بگم خیلی از اتفاق های زندگی ما در مسیر رشد ما طراحی شده است.
نکته اساسی این است که شما به عنوان یک انسان با آگاهی به دنبال این سوال باشید که من قراره چه درسی بگیرم؟
و از خود بپرسید من قرار است چه تغییری در جهان خودم ایجاد کنم و به این فکر کنید که آیا می خواهید جهان را برای دیگران جایی بهتر و امن تر کنید یا خیر
پاسخ به این سوالات می تواند مسیر جدیدی پیش روی شما باز کند خصوصا این که در این حالت دیگر شما نیازی نخواهید داشت تا دیگران به شما افتخار کنند . در این صورت شما صاحب طرز فکری شدید که خود به خود باعث افتخار دیگران به شما هم خواهد بود.اما زندگی کردن برای این که دیگران به ما افتخار کنند یا نکنند انتخاب خوبی نیست.
در نهایت به نظر می رسد صحبت کردن با دانشگاه و امتحان شانس خود در مورد معدل یا کنکور دادن و ورود به رشته ای سبک تر اما متناسب با علاقمندی در دانشگاه آزاد می تواند برای شما شروع بسیار خوبی باشد.
و یادتان باشد مرور گذشته برای درس خواندن یا نخواند( با توجه به شرایطی که اجبار در کار بوده) و سختگیری زیاد نسبت به خود در مورد گذشته ما را از تجربه زمان حال و موفقیت در آینده باز می دارد.
مراقب افکار خود باشید و کم تر به خود سخت بگیرید.
شاد و پیروز باشید.
متوجه شدم مچکرم
بله آقای علیرضا صدیق منش . من امیدی باز دارم و هنوز هم ناامید نشدم . گفتم که باشد معدلم پایینه اگر باهاشون صحبت کنم شاید قبولم کنن و درس های قبلنم رو نشون بدم و بگم چه اتفاقی افتاده که اینطور شده الان . شاید قبول کنن . اگر هم خدایی نکرده قبول نکردن یه راه دیگه پیدا میکنم برای موفقیتم
سلام مجدد
من عرض کردم دانشگاه آزاد اما رشته ای که علاقه داری کنکور بدی البته اگر بدون کنکور نتونستی بری
دوم این که خیلی از آدمهای مطرح دنیا و ایران در دوران تحصیلی خودشون اصلا شاگرد زرنگی نبودن که هیچ کلی مشکل داشتن
اصولا پیشرفت کردن یا نکردن ربطی به معدل نداره این همه دکتر و مهندس بیکار هم نشانه همین موضوع است.
به نظر من با توجه به شرایطی که فرمودید شرکت در رشته های سخت مثل داروسازی و ماندن پشت کنکور اصلا انتخاب درستی نمی تونه باشه اما از طرفی رشته ای که دوست ندارید هم فایده نداره اما همیشه رشته هایی هستن که قبولی در اونها زیاد سخت نیست و در دانشگاه آزاد هم می تونید بخونید و قبول بشید و در ادامه مقاطع بالاتر ادامه بدید یا به سمت دیگری تغییر جهت بدید.
از طرفی یادتون باشه که پیشرفت در شغل ربطی به معدل نداره و به توانایی ها و پشتکار فرد بستگی داره. بنده منکر وجود تاثیر پارتی نمی شم ولی خیلی از افراد هم هستن در یک رشته معمولی بدون پارتی تلاش کردن و به قول شما پیشرفت هم داشتن.
ممنونم آقای علیرضا صدیق منش . الان دقیقا 20 سالمه . من مشکلم هم اینه که ترس دارم . میترسم راه درست نرم راه اشتباه برم . باعث پیشرفتم نشه . مثلا دو دلم . آخه من با این معدل کم میتونم پیشرفت کنم؟ با معدل کم و دانشگاه آزاد رشته های به درد نخور و این که علاقه ندارم میتونم برم چکار کنم؟! به نظرم حق ما این نیست میگن آزاد بدون کنکور این رشته نیست فقط با سوابق تحصیلی . یعنی 19 به بالا . شاید یکی درس نمیخوند الان تغییر کرده میخواد درس بخونه و پیشرفت کنه . الان با پارتی شده . دوستم عموش در یک بیمارستان بود خودش دوخت طراحی میخوند عموش گفت بیا میبرمت داروسازی . الان در بیمارستانه . بردش رشته ی سخت که قبول شدنش هم مشکله این درسته؟