سلام .امیدوارم که خوب باشید .به نظر می آید که شما و همسرتان در حال مشت زنی به یکدیگر هستید و وقتی زن و شوهر شروع به مشت زنی به هم می کنند ،روز بروز از یکدیگر بیشتر فاصله می گیرند .این بدان معنی نیست که شما مقصر هستید یا همسرتان مقصر هست .نه به هیچ عنوان هیچکس مقصر نیست .بلکه گاهی رابطه زن و شوهر مریض می شود و برای درمان رابطه هر دو لازم است تلاش کنند و تلاش یک نفر چندان فایده ای نخواهد داشت . البته گاهی یکنفره شروع می کند به اصلاح کردن وضعیت و بعد طرف مقابل هم به دنبال او شروع می کند رابطه را اصلاح کند .ولی اگر قرار باشد یکی از طرفین رابطه شروع کند به تلاش برای بهبود رابطه و بعد از مدتی ببیند که طرف مقابل همچنان به رفتارهای سابقش ادامه می دهد آنجاست که باید تصمیم بگیرد که به این رابطه ادامه بدهد یا خیر ؟ در یک وضعیت مطلوب زن و شوهر در مورد احساسات و نیازهایی که دارند با هم صحبت می کنند بدون اینکه به شخصیت هم حمله کنند و به هم توهین کنند . در رابطه با شما و همسرتان وقتی ایشان در مقابل آرایش کردن شما اینگونه رفتار می کند ، من درک می کنم که این رفتار برای شما آزار دهنده است و شما انتظار این رفتار را ندارید ولی اگر در مقابل رفتار نامناسب ایشان شما هم یک رفتار نامناسب دیگر بکنید رابطه خودتان نابود می شود . برای همین برای خروج از این وضعیت لازم است حداقل یک نفر پیشقدم شود .اگر خواستید که شما برای اصلاح رابطه پیشقدم بشوید وقتی ایشان اینگونه رفتار می کند از او بپرسید آیا چیزی هست که او را آزار می دهد ؟ با ایشان صحبت کنید و از او بخواهید که هر زمان که از چیزی ناراحت می شود بدون اینکه در مورد زنهای دیگر صحبت کند یا به شخصیت شما توهین کند همان مسأله ای که باعث آزارش شده است را مطرح کند و البته شما هم همینطور رفتار کنید .اگر همسرتان با شما همکاری نکرد و همچنان به رفتارهای آزار دهنده اش ادامه داد توصیه می کنم به مشاور مراجعه کنید و اگر حاضر نشد به مشاور مراجعه کند آن وقت شما هستید که باید انتخاب کنید که با این فرد با این ویژگیهای رفتاری به رابطه تان ادامه بدهید یا خیر ؟ البته شما در بین حرفهایتان به این مطلب اشاره کردین که چند مدت است که به خاطر ایشان از خانواده و دوستان خودتان دور شده اید .ببینید وقتی شما این احساس را دارید و فکر می کنید به خاطر او در حال گذشت و فداکاری می باشید ناخودآگاه در درون شما توقعاتی ایجاد می شود که پس همسر من هم باید در مقابل گذشت من قدرشناس باشد .در حالیکه همسر شما ممکن است اصلا متوجه این مسأله نباشد و یا شدت ماجرا از نظر او به اندازه ای که برای شما هست نباشد .در مجموع در زندگی زناشویی کاری که باعث آزار و ناراحتی یکی از طرفین می شود را نباید انجام داد .قرار نیست یکی از طرفین رابطه رشد کند و به خواسته های خودش برسد و دیگری در خود فرو برود .پس اگر شرایط زندگی شما به نحوی است که در حال حاضر باید خارج از کشور زندگی کنید سعی کنید برای خودتان برنامه و هدفی تعیین کنید .سعی کنید شما هم رشد کنید و برای خودتان احساس ارزشمندی بکنید .برای مثال در اجتماع بیشتر حضور پیدا کنید دوستان جدید برای خودتان بیابید و ارتباطات خودتان را گسترش بدهید. بعد از به دنیا آمدن فرزندتان می توانید در دوره های فرزند پروری شرکت کنید یا با مادرهایی که شرایط مشابه شما دارند بیشتر در ارتباط باشید .البته این موارد را به عنوان مثال گفتم .وگرنه هر فعالیتی که برای خودتان جذاب است انجام بدهید .برای نگهداری بچه با همسرتان تقسیم کار بکنید تا شما بتوانید در جامعه حضور داشته باشید .کتاب ازدواج بدون شکست نوشته گلاسر ترجمه دکتر صاحبی می تواند برای شما و همسرتان بسیار مفید باشد .نمی دانم شما کجا زندگی می کنید و به این کتاب دسترسی دارید یا خیر ولی نسخه های الکتریکی و صوتی این کتاب در اینترنت وجود دارد .
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید