قهرهای طولانی مدت همسر

سلام همراه عزيز✋🏻

ممنون از اينكه به سوالات پاسخ داديد

دوست عزيز اختلافات زوجين با خانواده ديگری يكی از مسائل شايع و نسبتا طبيعی در زندگی زناشويي كم يا زياد بين همه خانواده ها وجود دارد . در مورد رفتار همسرتان با خانواده تان اعتراض نكنيد .به رفتار همسرتان به خانواده تان بی اهميت و بی اعتنا باشيد .اين بی اعتنايی به واكنش های همسرتان به رفتارهای خانواده شما واقعا ميتواند كليد حل مسئله شما باشد .با اين كار سريع اوضاع زندگی شما آرام خواهد شد و خيلی راحت تر و بهتر مشكلتان حل خواهد شد و از طرفی خودتان را از بند اين ناراحتی خلاص خواهيد كرد . و ذهن و روحتان در آرامش قرار خواهد گرفت كه نتيجه آن گرفتن تصميم های درست و به موقع است . همسرتان را در آغوش بگيريد و به او بگوييد كه من واقعا از داشتن تو خوشحالم و احساس خوشبختی ميكنم ، خانوادمو دوست دارم ولی دلم نميخواد بين تو و آنها قرار بگيرم من هميشه همراهتم ...من همسرتم...ميدونم شايد بعضی جاها خانواده ام ما رو درک نميكنند ،ولی بازم من عاشقتم ..نميخوام زندگی به اين قشنگيمون از هم بپاشه...تاكيد كنيد كه با او خوشبخت هستيد،بگوييد كه زندگی تان از همه چيز برای شما مهم تر و با ارزش تر است .

هر كاری كه ميدانيد همسرتان دوست داره و مورد علاقه اش هست را با رعايت اعتدال انجام بدهيد. احترام به همسرتان را خيلی بيشتر كنيد.

او را با كارهايتان غافلگير كنيد ، ارتباط تون رو با خانواده اش دو سه برابر كنيد . و سعی كنيد كه به بهانه های مختلف ارتباطتان رابا خانواده همسرتان بيشتر كنيد .

با خانواده تان از حساسيت ها و خصوصيات همسرتان صحبت كنيد و از آنها هم بخواهيد به خاطر احترام به شما حرمت همسرتان را حفظ كنند ،به آنها بفهمانيد كه شما به كمک آنها نياز داريد تا مشكل برطرف بشه . به خانواده تان بگوييد كه كاملا بی تفاوت به رفتارهای همسرتان باشند و اين شخص را همين طور كه هست بپذيريد و در مقابل به او اهميت بيشتری بدهند و به او محبت بيشتری كنند و همين طور با خانواده همسرتان ارتباط بيشتر و نزديکتری برقرار كنند .

نقش شما بسيار حساس و تعيين كننده است 

بايد خيلی صبور و آرام و محكم باشيد . توجه داشته باشيد كه حالت جبهه گيری و انتقاد نداشته باشيد . سعی كنيد با همسرتان همدلی كنيد .خودتان را كمی بالاتر از احساس خود قرار بگيری و احساس طرف مقابلت را درک كنی .فقط احساس طرف مقابلت را درک كن !همين ! يعنی كارش را تاييد كن و نه بهش راهكار بده . نه سرزنش كن و نه باهاش بد رفتاری كن .." فقط بگو ميفهمم چه حسی داری اميدوارم بتوانيد با مديريت و تصميم درست مسئله خود را حل كنيد .

• قهر و اختلاف بين اكثر زوج ها رخ ميدهد .مهم اين است كه طرفين هر چه سريعتر با هم آشتی كنند. افرادی كه بيشتر قهر ميكنند ،توانای كلامی ،مهارت گفتگو مذاكره ،مهارت همدلی ،و مشورت ،مهارت حل مسأله و مهارت مديريت هيجان را ندارد و اصولا افرادی كه اين مهارت را بلد نيستند اعتماد به نفس پايينی دارند .دليل ديگر كه اين افراد قهر ميكنند چون وقتی در كودكی قهر كرده اند به چيزی كه ميخواسته اند می رسيده اند همين موضوع باعث شده كه قهر كردن به عنوان بخشی از شيوه های رفتاری آن تبديل شود . به قبل از قهر برگرديد آيا راهی هم برای جلوگيری از قهر كردن طرف مقابلتان وجود دارد ؟

قهر رفتاری است كه ريشه در يک عاطفه و هيجان منفی ، توام با خشم دارد و بسته به شدت و ضعفش طول ميكشد .

وقتی بين زن و شوهر قهر پيش مياد ، يعنی يكی از آنها يا هر دو مهارت حل مسأله را بلد نيست و از رو به رو شدن با آن ميترسد، قهر مربوط به بچه هاست كه نميتوانند مسائل را به صورت منطقی حل كنند .

هميشه به اين نكته توجه كنيد كه عامل به وجود آمدن يک مشكل يک نفر نيست و زن و شوهر هر دو در بروز مشكل و اختلاف نقش دارند فقط نسبت ها فرق دارند مثلا ممكن است تقصير يكی از ديگری باشد . شما نقش خودتان را در به وجود آمدن قهر چقدر ميدانيد ؟

در چنين شرايطی زن و شوهر نبايد دنبال مقصر بگردند و هركس بايد مسئوليت كار خود را بپذيرد اگر هر كدام در مشكل به وجود آمده مقصر هستند اعلام كنند و بگويند كه من در بوجود آمدن اين شرايط بی تقصير نيستم و معذرت خواهی كند اين گونه در دفعات بعدی اگر همسرش هم اشتباهی كرد و فهميد مقصر است آن را حاشا نميكند و سهم خود را در اتفاق به وجود آمده ميبينند ..

پس همسران بايد سعی كنند سهم خودشان را در شكل گيری رفتار نادرست، شناسايی و به همان اندازه در خود تغييراتی ايجاد كنند و مطمئن باشند تغيير مثبت در رفتارشان نتيجه بخش خواهد بود .

هر گونه جر و بحث و دعوا و مقابله به مثل به لجبازی بيشتر طرف مقابل منجر و باعث طولانی شدن مدت زمان قهر ميشود .بيشتر آدمهای كه قهر ميكنند آدم های زود رنجی هستند كه به دنبال توجه ميگردند ،بنابراين كوچک ترين توجهی باعث تقويت اين رفتار ميشود.

•هر گاه در موارد مشابه همسرتان اين رفتار (قهر)را از خود نشان نداد يا به سوي آشتي قدم برداشت به سرعت اين رفتار او را تشويق كنيد تا به تدريج رفتار قهر در او ضعيف و در نهايت حذف شود .

• وقتی همسرتان عصبانی است ،سكوت كنيد و او را عصبانی نكنيد اجازه دهيد كمی خونسرد شود و با آرامش در يک محيط مناسب و فضای آرام با همسرتان گفتگو كنيد و به او بگوييد قهر كردن راه خوب و مناسبی برای حل مشكلات و مسائل زندگی نيست و هيچ كمكی به حل مشكلات نميكند .پس بهتر است با هم صحبت كنيم تا نتيجه درست و منطقی برای حل مشكلات پيدا كنيم . با آرامش مشكلاتان را حل كنيد ،نه با لجبازی و داد و بيداد .

سعی كنيد درباره اين مسئله با هم صحبت كنيد و علت را از ريشه پيدا كنيد .

رهايش كنيد، گاهی اوقات رها كردن كسی كه مدام قهر ميكند بهترين راه حل برای آرامش است ، اگر او دست از رفتارهای كودكانه اش بر نميدارد مدام آزارتان ميدهد بهتر است او را به حال خود بگذاريد .

به جای عذرخواهی از كسی كه مدام قهر ميكند به او بفهمانيد كه بايد مسئوليت احساسات خود را به عهده بگيرد و همچنين بايد به حضورتان احترام بگذارد ،روی برگرداندن ،رفتار سرد از خود نشان دادن و تحت كنترل گرفتن شما هرگز منصفانه و محترمانه نيست ،به اونشان دهيد كه اين برخوردها روابط گرم و صميميت تان را از بين ميبرد .به او با صراحت بگوييد انتظار رفتار محترمانه ايی داريد .

ابتدا سعی كنيد مسئله را بين خودتان حل كنيد (يعنی خانواده هايتان را وارد مسئله خود نكنيد ) بهتر است اگر نياز به كمک بود از افراد متخصص و مشاور كمک بگيريد 

                 شاد و موفق باشيد 🙏🏻🌷